RAID

تشخیص درگاه‌ها

برای آن‌که RAID 0 بالاترین کارایی را ارایه کند، باید از درگاه‌هایی استفاده کرد که حداکثر کارایی را برای سخت‌دیسک‌ها فراهم ‌کنند. در حال حاضر دو استاندارد برای درگاه‌های سخت‌دیسک‌ها وجود دارد: Parallel ATA PATA) که IDE نیز نامیده می‌شود( و Serial ATA (SATA). امروزه در‌گاه‌های PATA جای خود را تقریباً به درگاه‌های ساتا داده‌اند، به‌طوری که بیش‌تر مادربرد‌های جدید درگاه PATA ندارند و در عوض از چندین درگاه ساتا استفاده می‌کنند.

به‌طور کلی درگاه Parallel ATA در دو سرعت ATA100 و ATA133 موجود است. اگر قصد استفاده از سخت‌دیسک‌های IDE را دارید، برای رسیدن به کارایی بالاتر لازم است از سخت‌دیسک‌ها و درگاه‌های ATA133 استفاده کنید. به علاوه، هر یک از آن‌ها را با استفاده از یک کابل 80 رشته‌ا‌ی، به یک درگاه مجزا به حالت Master (اصلی) متصل کنید.

هیچ‌گاه سخت‌دیسک‌ها را توسط یک کابل و با استفاده از پیکربندی Master/Slave به یک درگاه متصل نکنید، زیرا موجب افت کارایی می‌شود. دو درگاه‌ IDE نمایش داده شده در تصویر شماره‌ی «4»، توسط پل ‌جنوبی کنترل نمی‌شوند بلکه توسط چیپی اضافی که قابلیت RAID را نیز دارد کنترل می‌شوند.  

چون درگاه Parallel ATA در حال انقراض است، ما از درگاه‌ ساتا استفاده کردیم. در حال حاضر ساتا در دو نسخه‌ی SATA-1 با سرعت 5/1 گیگابیت بر ثانیه و SATA-2 با سرعت 3 گیگابیت بر ثانیه عرضه شده است. اگر تمایل دارید کارایی بالاتری داشته باشید، بهتر است از سخت‌دیسک‌ها و درگاه‌های SATA-2 استفاده کنید. در این مقاله ما از دو سخت‌دیسک Samsung HD080HJ با ظرفیت 80 گیگابایت که مبتنی بر درگاه SATA 2 هستند استفاده کرده‌ایم.

پیکربندی RAID

پیش از آغاز کار، باید این نکته را یادآور شویم که پیکربندی سیستم RAID موجب پاک شدن تمامی اطلاعات درون سخت‌دیسک‌های شما می‌شود. بنابراین اگر اطلاعات مهمی درون سخت‌دیسک‌های خود دارید، قبل از شروع به پیکربندی RAID لازم است از آن‌ها نسخه‌ی پشتیبان تهیه کنید.

بعد از متصل کردن سخت‌دیسک‌ها به درگاه‌های RAID، آن‌ها مانند دو سخت‌دیسک مجزا عمل خواهند کرد. بنابراین نیاز دارید که آن‌ها را به شکل سیستم RAID پیکربندی کنید. روش‌های پیکربندی، منو‌ها و گزینه‌های RAID در مادربردها و کنترلر‌های مختلف RAID، متفاوت است. اما این تفاوت‌ها خیلی اندک‌اند و  دستور‌العمل‌هایی را که در ادامه می‌خوانید، می‌توانید کم و بیش در تمام مادربردها پیاده کنید.

اگر از مادربردی استفاده می‌کنید که چیپ‌ست جنوبی آن همراه با کنترلر RAID است، ابتدا باید داخل برنامه‌ی بایوس سیستم بروید و از آن‌جا گزینه‌ا‌ی را که مربوط به کنترلر سخت‌دیسک است، از وضعیت IDE به RAID تغییر دهید. البته برخی از مادربردها برای کنترلر RAID گزینه‌ی مجزا دارند که توسط Enable/Disable می‌توانید آن‌ را فعال یا غیرفعال کنید. این گزینه‌ها معمولاً در بخش‌های Advanced، Advance Chipset Features، Drive Configuration، Integrated Peripheral و یا دیگر بخش‌های صفحه‌ی بایوس وجود دارند. برای اطلاعات دقیق‌تر در مورد محل این گزینه در بایوس، می‌توانید دفترچه‌ی مادربرد خود را بررسی کنید.

بعد از آن‌که گزینه‌ی RAID را در بایوس فعال کردید، در هنگام POST (به صفحه‌های مشکی رنگی که نوشته‌های سفیدی دارند و تا قبل از بارگذاری ویندوز نمایش داده می‌شوند، Power-On Self Test یا POST می‌گویند)، منوی مربوط به صفحه‌ی پیکربندی RAID را مشاهده خواهید کرد.  

برای ایجاد RAID، لازم است داخل صفحه‌ی پیکربندی آن شوید. بنابراین باید مجموعه‌ا‌ی از کلیدهایی را که در طی POST (بعد از روشن کردن کامپیوتر و قبل از وارد شدن به ویندوز) به صورت پیغامی برای داخل شدن به این صفحه ظاهر می‌شوند، فشار دهید. این کلید‌ها متناسب با سازنده‌ی چیپ RAID متغیر است. معمولاً برای داخل شدن به این صفحه، لازم است کلید Ctrl به علاوه‌ی ابتدای نام سازنده‌ی چیپ را فشار دهید 

به عنوان مثال، برای داخل شدن به صفحه‌ی پیکربندی RAID در چیپ‌ست‌های اینتل، باید کلید‌های ترکیبی Ctrl+I، برای چیپ مارول کلیدهای Ctrl+M، برای چیپ SiliconImage کلیدهای Ctrl+S، و برای چیپ Jmicron کلیدهای Ctrl+J را فشار دهید. مادربردی که ما برای آزمایش انتخاب کردیم، دو چیپ RAID دارد. بنابراین هنگام بوت شدن سیستم می‌توان به دو صفحه‌ی پیکربندی RAID داخل شد (یکی صفحه‌ی پیکربندی برای چیپ اینتل و صفحه‌ی دیگر برای چیپ مارول).

 ما دو سخت‌دیسک را به درگاه‌هایی که توسط چیپ‌ست اینتل کنترل می‌شوند وصل کردیم که می‌توانید این موضوع را در تصویر شماره‌ی «6» مشاهده کنید. همان‌طور که در این شکل می‌بینید، هنوز RAID پیکربندی نشده است، زیرا در زیر گزینه‌ی "RAID Volumes" عبارت "None defined" و در مقابل نام دو سخت‌دیسک، عبارت "Non-RAID Disk" ظاهر شده است. با توجه به این‌که ما از کنترلر RAID چیپ‌ست اینتل استفاده کردیم، بنابراین برای داخل شدن به صفحه‌ی پیکربندی RAID باید کلید‌های ترکیبی Ctrl+I را فشار دهیم.

به‌طور کلی، صفحه‌ی پیکربندی RAID با توجه به نوع سازنده‌ی چیپ RAID متفاوت است. برای مثال، اگر سخت‌دیسک‌ها را به درگاه‌های مربوط به چیپ مارول متصل کنیم، تصویر شماره‌ی «7» نمایش داده خواهد شد. همان‌طور که در این تصویر نیز می‌بینید، RAID هنوز پیکربندی نشده است (به عبارت "No array is defined!" در زیر گزینه‌ی "Arrays Information" توجه کنید). در این وضعیت، برای ورود به صفحه‌ی پیکربندی RAID، نیاز به فشار دادن کلیدهای ترکیبی Ctrl+M دارید.

پیکربندی RAID

منوی اصلی برنامه‌ی پیکربندی RAID اینتل در تصویر شماره‌ی «8» نمایش داده شده است. این صفحه بعد از فشار دادن کلید‌های ترکیبی Ctrl+I در هنگام بوت شدن سیستم و بعد از تصویر شماره‌ی «6» نمایش داده می‌شود.

 تمام برنامه‌های RAID تقریباً مشابه هم هستند و کار کردن با آن‌ها نیز آسان است. صفحه‌ی اصلی برنامه‌ی پیکربندی RAID اینتل، اطلاعات مربوط به سخت‌دیسک‌ها را نمایش می‌دهد و شامل چهار گزینه است. برای تشکیل RAID، باید در این صفحه ابتدا گزینه‌ی Create RAID Volume را انتخاب کنید. سپس صفحه‌ی دیگری (تصویر شماره‌ی «9») نمایش داده خواهد شد. اکنون در مورد گزینه‌های درون این صفحه توضیحاتی ارایه می‌دهیم. 

●Volume Name : نامی که تحت آن سیستم ‌عامل‌تان به RAID دسترسی پیدا خواهد کرد. به عبارت ساده‌تر، توسط این گزینه برای آرایه‌ی RAID خود می‌توانید نامی را انتخاب کنید.

● RAID Level (سطح RAID): توسط این گزینه می‌توانید نوع RAID مورد نیاز را انتخاب کنید. RAID 0 (Data Striping، برای بهبود کارایی) یا RAID 1 (Mirroring، برای بهبود قابلیت اطمینان) و یا دیگر نسخه‌های RAID که متناسب با چیپ RAID شما قابل دسترس هستند.

● Disks (سخت‌دیسک‌ها): این گزینه برای انتخاب سخت‌دیسک‌هایی است که قصد استفاده از آن‌ها را در آرایه‌ی RAID دارید. اگر شما سه سخت‌دیسک دارید و قصد استفاده از دو عدد از آن‌ها را به حالت RAID دارید، می‌توانید در این منو دو سخت‌دیسک مورد نیاز خود را انتخاب کنید.

● اندازه‌ی Stripe: این گزینه اندازه‌ی قطعه‌ی داده‌هایی را که RAID استفاده خواهد کرد تعیین می‌کند. اگر نخواهیم وارد جزییات بیش‌تر شویم، می‌توان گفت که این مقدار، اندازه‌ی هر یک از سکتور‌های سخت‌دیسک است که بعد از پیکربندی استفاده خواهد شد. این‌که اندازه‌ی ایده‌آل برای این گزینه چه مقدار است، به بحث زیادی نیاز دارد. به‌طور کلی اگر شما بیش‌تر با فایل‌های حجیم سر و کار دارید، هرچه مقدار قطعه (Stripe) بزرگ‌تر باشد بهتر است. اگر از حجم فایل‌هایی که قصد استفاده از آن‌ها را دارید اطلاع ندارید، می‌توانید این گزینه را در وضعیت پیش‌فرض تنظیم کنید (معمولاً 64 کیلوبایت یا 128 کیلوبایت است).

● Capacity (ظرفیت): توسط این گزینه می‌توانید ظرفیت‌های کم‌تری را برای بیش از یک RAID پیکربندی کنید. یا به عبارتی می‌توانید RAID را قسمت‌بندی کنید. یعنی 2 سخت‌دیسک RAID و یا بیش‌تر ایجاد کنید. به عنوان مثال، به جایِ داشتن یک آرایه‌ی 160 گیگابایتی، می‌توانید توسط این گزینه یک آرایه‌ی 100 گیگابایتی و یک آرایه‌ی 60 گیگابایتی داشته باشید. سیستم‌عامل این دو آرایه را به‌طور مجزا تشخیص می‌دهد.

بعد از انجام این تنظیمات، صفحه‌‌ای ظاهر خواهد شد که به شما یادآوری می‌کند تمامی اطلاعات موجود در سخت‌دیسک شما از دست خواهند رفت. با فشار دادن کلید Y، آرایه‌ی RAID تشکیل می‌شود.

در تصویر شماره‌ی «10»، می‌توانید ببینید که سیستم ما به حالت RAID 0 (Data Striping) پیکربندی شده است. بعد از ایجاد آرایه‌ی RAID، نوبت به نصب سیستم ‌عامل می‌رسد.

نصب سیستم عامل

اکنون باید روی سخت‌دیسک‌هایی که به حالت RAID پیکربندی شده‌اند، سیستم‌ عامل نصب کنید. ما از سیستم‌ عامل ویندوز ایکس‌پی استفاده کرده‌ایم و فرض را بر این گذاشته‌ایم که شما با نحوه‌ی نصب ویندوز آشنایی کامل دارید. همان‌طور که می‌دانید، برای نصب سیستم‌ عامل ابتدا لازم است از داخل صفحه‌ی بایوس، اولین وسیله‌ی قابل بوت را به دیسک‌گردان سی‌دی CD-Rom) و...( تغییر داد و سپس سی‌دی سیستم ‌عامل را درون دیسک‌گردان گذاشته و در طی فرآیند بوت و زمانی که پیغام Press Any Key To Boot From CD ظاهر می‌شود، یکی از کلید‌های صفحه‌کلید را فشار داد.

ویندوز ایکس‌پی قادر نیست به‌طور خودکار سیستم RAID را تشخیص دهد. بنابراین زمانی که شما از RAID استفاده می‌کنید، پیغامی مبنی بر این‌که سیستم شما فاقد سخت‌دیسک است ظاهر خواهد شد.

 برای این‌که با چنین پیغامی روبه‌رو نشوید، لازم است یک دیسک فلاپی شامل راه‌انداز (درایور) کنترلر RAID تهیه کنید. در گذشته، سازندگان مادربردها این فلاپی را درون جعبه‌های محصولات خود قرار می‌دادند، ولی امروزه باید خود کاربر آن را تهیه کند. برای تهیه‌ی این فلاپی لازم است سی‌دی همراه مادربرد (معمولاً سی‌دی راه‌انداز مادربرد) را داخل دستگاه دیگری (دستگاهی که سیستم ‌عامل داشته باشد) قرار داده و درون آن به دنبال پوشه‌ی RAID بگردید. اگر نتوانستید این پوشه را پیدا کنید، می‌‌توانید دفترچه‌ی راهنمای مادربرد را بررسی نمایید یا با مرکز سرویس‌دهنده‌ی مادربرد تماس بگیرید. اگر سی‌دی مادربرد خود را گم کرده‌اید، می‌توانید با مراجعه به سایت وب سازنده‌ی مادربرد و یا سازنده‌ی کنترلر RAID، این فلاپی دیسک را فراهم کنید.

در ابتدای نصب ویندوز ایکس‌پی، ممکن است پیغام زیر را مشاهده کنید:

Press F6 if you need to install a third SCSI or RAID Driver …

زمانی که این پیغام ظاهر شد، کلید F6 را فشار دهید و فلاپی دیسک مربوط به راه‌انداز RAID را درون دیسک‌گردان فلاپی قرار دهید و منتظر بمانید . 

سپس کلید S را فشار دهید و نام راه‌انداز مربوط به کنترلر، و سپس ویندوزی را که در حال نصب آن هستید، انتخاب کنید (تصویر شماره‌ی «13»). در این مثال، به دلیل این‌که مادربرد ما از چیپ ICH7R استفاده می‌کند، گزینه‌ی اول را انتخاب کردیم.

 بعد از انتخاب راه‌انداز، صفحه‌ی قبلی یک بار دیگر نمایش داده خواهد شد. اکنون راه‌انداز بارگذاری شده را می‌بینید. پس از انجام این مراحل، ویندوز آرایه‌ی RAID شما را به درستی تشخیص خواهد داد. چون ما سیستم RAID 0 را پیکربندی کردیم، ویندوز تنها یک سخت‌دیسک 160 گیگابایتی را تشخیص می‌دهد (تصویر شماره‌ی «14»).

 همان‌طور که می‌دانید، ظرفیت حقیقی سخت‌دیسک‌ها کم‌تر از میزان ذکر شده روی آن‌هاست. به عنوان مثال، یک سخت‌دیسک 80 گیگابایتی در حقیقت 53/74 گیگابایت خواهد بود. بنابراین در تصویر شماره‌ی «14»، به جای سخت‌دیسک 160 گیگابایتی، سخت‌دیسکی 150 گیگابایتی را مشاهده می‌کنید.

از این مرحله به بعد، به‌طور عادی به نصب ویندوز ادامه دهید و پس از نصب ویندوز، از آرایه‌ی RAID تازه‌ی خود نهایت استفاده را ببرید.

RAID

RAID 0

RAID 0 تحت نام Data Striping نیز مشهور است و موجب افزایش کارایی سخت‌دیسک‌ها می‌شود. این نسخه از RAID به حداقل دو سخت‌دیسک نیاز دارد و توسط نوشتن فایل‌ها درون چندین «قطعه» (Stripe) و ذخیره کردن هر یک از قطعه‌ها در سخت‌دیسکی متفاوت، عمل می‌کند. برای مثال، اگر فایلی 200 کیلوبایتی و دو سخت‌دیسک داشته باشید، این پیکربندی فایل‌ها را به دو قطعه‌ی مساویِ 100 کیلوبایتی تقسیم کرده و هر قطعه را درون یکی از سخت‌دیسک‌ها ذخیره می‌کند. به عبارتی، نیمی از فایل شما در سخت‌دیسکِ 1 و نیمی دیگر در سخت‌دیسکِ 2 ذخیره می‌شود.

توضیح بالا خیلی مختصر است. در حقیقت مقدار «قطعه» باید در زمان پیکربندی سیستم RAID مشخص شود. به عنوان مثال، اگر در تنظیمات RAID، مقدار قطعه را 128 کیلوبایت درنظر گرفته باشید، فایلِ 200 کیلوبایتی بالا به دو قطعه‌ی مساوی 128 کیلوبایتی تقسیم می‌شود (هر قطعه روی یکی از سخت‌دیسک‌ها قرار دارد) و چون حجم فایل از مجموع حجم دو قطعه کم‌تر است، 28 کیلوبایت در انتهای هر یک از دو قطعه خالی خواهد ‌ماند (به مجموع هر دو قطعه‌ای که بخشی از داده را روی خود ذخیره می‌کنند، یک بلوک می‌گویند). اما اگر به جای فایلی 200 کیلوبایتی، فایلی 64 کیلوبایتی داشتید، آن‌گاه 96 کیلوبایت در انتهای هر قطعه‌ خالی می‌ماند (یعنی 32 کیلو‌بایت روی هر دیسک ذخیره می‌شد). اما اگر در تنظیمات RAID، مقدار قطعه 32 کیلوبایت تنظیم شود، فایل 200 کیلوبایتی به 8 قطعه‌ی 32 کیلوبایتی تقسیم می‌شود و روی هر سخت‌دیسک، 4 قطعه ذخیره خواهند شد و روی هر قطعه، 7 کیلو بایت فضای خالی موجود خواهد بود (جدول شماره‌ی «1»). در وضعیتی مشابه، فایل 64 کیلوبایتی به 2 قطعه‌ی 32 کیلوبایتی تقسیم ‌می‌شود و هیچ‌ فضایی از سخت‌دیسک بیهوده تلف نخواهد شد.

با توجه به این دو مثال، به سادگی متوجه می‌شوید که وقتی با فایل‌های کم‌حجم سر و کار دارید، اگر مقدار قطعه را در تنظیمات RAID بالا در نظر بگیرید، مقداری از فضای ذخیره‌سازی سخت‌دیسک‌های شما بیهوده تلف خواهد شد. بنابراین اگر فایل‌های شما حجم کمی دارند، بهتر است هنگام پیکربندی RAID 0، گزینه‌ی Stripe (همان مقدار قطعه) را روی کم‌ترین میزان، و هنگامی که با فایل‌های حجیم سر و کار دارید، این گزینه را روی مقادیر زیادتر تنظیم کنید.

بلوک	سخت‌دیسک 1	سخت‌دیسک 2
بلوک 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 2
بلوک 2	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 4
بلوک 3	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 6
بلوک 4	قطعه‌ی 7	قطعه‌ی 8

جدول شماره‌ی «1»: نحوه‌ی پیکربندی RAID 0 

اما RAID 0 چگونه سبب افزایش کارایی می‌شود؟ در مثال بالا، همان‌طور که مشاهده کردید، به جای ذخیره کردن یک فایل 200 کیلوبایتی در یک سخت‌دیسک، دو فایل 100 کیلوبایتی در دو سخت‌دیسک ذخیره شدند. زمان صرف شده برای ذخیره کردن یک فایل 100 کیلوبایتی، به‌طور تئوری نصف زمانِ صرف شده برای ذخیره‌سازی یک فایل 200 کیلوبایتی است. به‌طور کلی، RAID 0 با موازی کردن دو سخت‌دیسک، اجازه می‌دهد سرعت خواندن و نوشتن اطلاعات در سخت‌دیسک‌ها افزایش پیدا کند و این موضوع نیز سبب افزایش کارایی آن‌ها می‌شود.

مجموع کل ظرفیت دو سخت‌دیسک، مقدار ظرفیت آرایه‌ی RAID 0 را تعیین می‌کند. به عنوان مثال، اگر شما از دو سخت‌دیسک 80 گیگابایتی استفاده کنید، ظرفیت ذخیره‌سازی سیستم 160 گیگابایت خواهد بود.

اگر قصد دارید سیستمی با کارایی بالا تهیه کنید، باید در عوضِ یک سخت‌دیسک ظرفیت بالا، دو سخت‌دیسک با ظرفیت پایین‌تر بخرید و آن‌ها را به حالت RAID 0 پیکربندی کنید. این روش، علاوه‌ بر این‌که سبب افزایش کارایی می‌شود، هزینه‌ها را نیز کاهش می‌دهد، زیرا امروزه قیمت دو سخت‌دیسک 250 گیگابایتی (برای مثال) ارزان‌تر از یک سخت‌دیسک 500 گیگابایتی است. البته باید این نکته را یاد‌آور شد که RAID 0 معایبی نیز دارد که مهم‌ترین آن‌ها، امنیت پایین است. به عبارتی، اگر یکی از سخت‌دیسک‌ها صدمه ببیند، تمامی اطلاعات صدمه می‌بیند و غیرقابل استفاده خواهد شد.

همان‌طور که گفته شد، اگر یک فایلِ تصویری 200 کیلوبایتی توسط آرایه‌ی RAID 0 ذخیره شود، به دو بخش 100 کیلوبایتی تقسیم خواهد ‌شد و در هر یک از دیسک‌ها، 100 کیلوبایت از این تصویر ذخیره می‌شود. بنابراین با صدمه دیدن یکی از سخت‌دیسک‌ها، این تصویر غیرقابل مشاهده خواهد شد. تصویر شماره‌ی «1»، به‌طور خلاصه نحوه‌ی عملکرد RAID 0 را نمایش می‌دهد.  

 RAID 1+0, RAID 0+1,RAID 1

RAID 1 

 این نوع ‌RAID، کارایی سیستم را افزایش نمی‌دهد و هدف آن، بهبود قابلیت اطمینان داده‌های کامپیوتر است. توسط RAID 1، کاربر اطمینان دارد که هیچ‌گاه اطلاعاتی را که ذخیره کرده است، از دست نخواهد داد. این نسخه ازRAID  به حداقل دو سخت‌دیسکِ یکسان نیاز دارد و تحت نام Mirroring شناخته می‌شود. معادل فارسی لغت Mirror، کلمه‌ی آینه است. حتماً با این تشبیه ساده، به نحوه‌ی عملکرد RAID 1 پی برده‌اید. در آرایه‌ی RAID 1، هر تغییری که در یکی از سخت‌دیسک‌ها اعمال شود، روی دیسک دیگر نیز ایجاد خواهد شد.

به عنوان مثال، اگر فایلی را روی سخت‌دیسک اول کپی کنید، نسخه‌ای دقیقاً مشابه با این فایل، به‌طور خودکار روی سخت‌دیسک دوم نیز کپی خواهد شد. در این آرایه، اگر سخت‌دیسک اول صدمه ببیند، به آسانی می‌توان از سخت‌دیسک دوم استفاده کرد و بنابراین هیچ‌گاه اطلاعات شما از بین نخواهد رفت. این نسخه از RAID در حقیقت سیستم پشتیبان مبتنی بر سخت‌افزار است و بیش‌تر در مکان‌هایی که اطلاعات مهمی دارند، به کار گرفته می‌شود. جدول شماره‌ی «2»، نحوه‌ی عملکرد سخت‌دیسک‌ها را در پیکربندی RAID 1 نمایش می‌دهد.

بلوک	سخت‌دیسک 1	سخت‌دیسک 2
بلوک 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی1
بلوک 2	قطعه‌ی 2	قطعه‌ی 2
بلوک 3	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 3

جدول شماره‌ی «2»

چون سخت‌دیسک دوم در واقع دیسکی پشتیبان است، کل ظرفیت ذخیره‌سازی تنها ظرفیت یکی از سخت‌دیسک‌هاست. بنابراین اگر شما دو سخت‌دیسک 80 گیگابایتی را به حالت آرایه‌ی RAID 1 پیکربندی کنید، کل ظرفیت ذخیره‌سازی شما تنها 80 گیگابایت خواهد بود. به‌طور کلی، اگر اطلاعاتی که در کامپیوتر ذخیره می‌کنید از اهمیت خاصی برخوردار است، RAID 1 بهترین روش برای محافظت از آن‌هاست. تصویر شماره‌ی «2»، نحوه‌ی عملکرد RAID 1 را نمایش می‌دهد

. لازم به توضیح است که پیکربندی‌های دیگری نیز برای RAID وجود دارد، اما همه‌ی کنترلر‌های RAID از آن‌ها پشتیبانی نمی‌کنند. در ادامه، به‌طور مختصر در مورد دیگر انواع عمومی RAID توضیحاتی ارایه می‌کنیم.

 RAID 0+1

همان‌طور که از نام آن پیدا است، ترکیبی از RAID 0 و RAID 1 است. در حقیقت این نسخه از RAID مزایای RAIDهای 0 و 1  را با یکدیگر ترکیب می‌کند و موجب بهبود قابلیت اطمینان و افزایش کارایی می‌شود. RAID 0+1 نیاز به 4 سخت‌دیسک یکسان دارد که دو سخت‌دیسک اول به صورت RAID 0 عمل می‌کنند و دو سخت‌دیسک دوم Mirror مجموعه‌ی اول خواهند شد. در این پیکربندی، اگر یکی از سخت‌دیسک‌‌ها صدمه ببیند، سیستم صرفاً به حالت RAID 0 عمل می‌کند. جدول شماره‌ی «3» نحوه‌ی نوشتن اطلاعات در این آرایه را نمایش می‌دهد.  

بلوک	سخت‌دیسک 1	سخت‌دیسک 2	سخت‌دیسک 3	سخت‌دیسک 4
بلوک 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 2	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 2
بلوک 2	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 4	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 4
بلوک 3	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 6	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 6

جدول شماره‌ی «3» 

RAID 10 یا RAID 1+0

این نسخه از RAID، عملکردی تقریباً برعکسِ RAID 0+1 دارد. RAID 0+1 در حقیقت RAID 0 است که در آن RAID 1 گنجانده شده است، ولی RAID 10 ذاتاً RAID 1 است که RAID 0 در آن گنجانده شده است. این نسخه از RAID نیز به 4 سخت‌دیسک نیاز دارد و اگر یکی از سخت‌دیسک‌ها صدمه ببیند، آرایه صرفاً به حالت RAID 1 عمل می‌کند. در جدول شماره‌ی «4»، چگونگی عملکرد RAID 10 نمایش داده شده است.

بلوک	سخت‌دیسک 1	سخت‌دیسک 2	سخت‌دیسک 3	سخت‌دیسک 4
بلوک 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 2	قطعه‌ی 2
بلوک 2	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 3	قطعه‌ی 4	قطعه‌ی 4
بلوک 3	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 6	قطعه‌ی 6

جدول شماره‌ی «4»

RAID 5

این نسخه از RAID، قدرتمندترین نوع RAID برای کامپیوترهای خانگی است و به کنترل‌کننده‌ا‌ی سخت‌افزاری برای مدیریت آرایه نیاز دارد. اما برخی از سیستم‌های ‌عامل، این قابلیت را از طریق نرم‌افزار شبیه‌سازی می‌کنند. RAID 5 به حداقل سه سخت‌دیسک نیاز دارد که برای آرایه‌ی بهترین کارایی، باید یکسان باشند. به‌طور کلی RAID 5 نوعی از RAID 0 با بیت Parity (بیت توازن) برای مراقبت از اطلاعات آرایه است.

اکنون اجازه دهید قبل از توضیح کلی در مورد RAID 5، نگاهی مختصر به درس ریاضی دوران دبستان بیندازیم:

1+0 = P

0+P = 1

P+1 = 0

در این معادله‌ها، با توجه به این‌که دو تا از داده‌ها معلوم است، به سادگی ‌می‌توان مقدار P را محاسبه کرد. بنابراین اگر بتوان شیوه‌ی ذخیره شدن اطلاعات در RAID 0 را به شکل یک معادله در‌آورد، زمانی ‌که یکی از سخت‌دیسک‌ها صدمه می‌بیند، به ‌سادگی می‌توان اطلاعات موجود در آن را بازیابی کرد. این موضوع سبب افزایش امنیت RAID 0 می‌شود. RAID 5 دقیقاً همین کار را می‌کند و با ایجاد توازن (Parity)، سبب افزایش امنیت اطلاعات در آرایه‌ی RAID 0 می‌شود.

در حقیقت بیت توازن نوعی محاسبات باینری است که دو بلوک از داده را با همدیگر مقایسه می‌کند و بلوک داده‌ی سوم را براساس بلوک‌های 1 و 2 تشکیل می‌دهد. اگر حاصل ‌جمع دو بلوک داده زوج باشد، بیت توازن نیز زوج خواهد بود. اما اگر حاصل‌ جمع دو بلوک داده فرد باشد، بیت توازن فرد خواهد بود. در محاسبات باینری، 0+0 و 1+1 هر دو برابر با صفر و 0+1 و 1+0 هر دو برابر با 1 هستند. براساس این روش، اگر یکی از سخت‌دیسک‌های آرایه RAID 5 صدمه ببیند، زمانی که سخت‌دیسک دیگری جایگزین آن شود، بیت توازن اجازه خواهد داد اطلاعات دوباره احیا شوند (با دانستن حاصل‌ جمع یک معادله و یکی از اعداد معادله، به راحتی می‌توان عدد مجهول را پیدا کرد). جدول شماره‌ی «5»، نحوه‌ی عملکرد RAID 5 را نمایش می‌دهد که حرف "P" در آن، معین‌کننده‌ی بیت توازن است.

بلوک	سخت‌دیسک 1	سخت‌دیسک 2	سخت‌دیسک 3
بلوک 1	قطعه‌ی 1	قطعه‌ی 2	P
بلوک 2	قطعه‌ی 3	P	قطعه‌ی 4
بلوک 3	P	قطعه‌ی 5	قطعه‌ی 6

جدول شماره‌ی «5»

همان‌طور که در جدول شماره‌ی «5» مشاهده می‌کنید، بیت توازن بین سخت‌دیسک‌ها برای افزایش کارایی و قابلیت اطمینان داده‌ها تغییر مکان می‌دهد. افزایش کارایی به این دلیل است که به جای نوشتن اطلاعات روی یک سخت‌دیسک، از چندین سخت‌دیسک استفاده می‌شود. ضمن این‌که اگر سخت‌دیسک 2 صدمه ببیند، داده‌های موجود در این سخت‌دیسک می‌توانند براساس داده‌ها و‌ بیت توازنِ قرار گرفته در دو سخت‌دیسک دیگر، دوباره بازسازی شود. به‌طور کلی ظرفیت ذخیره‌سازی این آرایه برابر با مجموع ظرفیت دو سخت‌دیسک است. یعنی اگر از 3 سخت‌دیسک 500 گیگابایتی استفاده شود، ظرفیت ذخیره‌سازی برای این آرایه 1000 گیگابایت خواهد بود. این را هم بدانید که اگر یکی از سخت‌دیسک‌ها صدمه ببیند، بعد از جایگزین کردن آن با یک دیسک سالم، بازیابی اطلاعات دیسک معیوب مدتی طول خواهد کشید.

JBOD 

این کلمه مخفف عبارت Just a Bunch Of Disks است و در حقیقت سیستم RAID به حساب نمی‌آید. JBOD از دو سخت‌دیسک با ظرفیت‌های مختلف استفاده می‌کند و سبب می‌شود سیستم‌ عامل به جای دو سخت‌دیسک با ظرفیت‌های مختلف، یک سخت‌دیسک با ظرفیت بیش‌تر را تشخیص دهد. به عنوان مثال، می‌توانید توسط JBOD یک سخت‌دیسک 40 گیگابایتی را به یک سخت‌دیسک 80 گیگابایتی اضافه کنید، ‌طوری که کامپیوترتان آن‌ها را به عنوان یک سخت‌دیسک 120 گیگابایتی شناسایی کند.

امکانات لازم برای پیکربندی RAID

برای پیکربندی RAID در کامپیوتر خود، به دو چیز نیاز دارید:

1- کنترلر RAID

2- حداقل دو عدد سخت‌دیسک

در این بخش به دلیل این‌که RAID 0 برای کاربران کامپیوتر‌های خانگی بیش‌تر از دیگر نسخه‌های RAID کاربرد دارد، قصد داریم شما را با شیوه‌ی پیکربندی RAID 0 آشنا کنیم. البته پیکربندی RAID 1 نیز تا حدود زیادی مشابه با پیکربندی RAID 0 است.

همان‌طور که گفتیم، پیکربندی RAID 0 به دو سخت‌دیسک و یک کنترلر RAID نیاز دارد. امروزه بیش‌تر مادربردها به صورت مجتمع مجهز به کنترلر RAID هستند. بنابراین قبل از هر چیز لازم است بررسی کنید که آیا مادربردتان مجهز به کنترلر RAID هست یا خیر. برای آگاهی از این موضوع، می‌توانید به دفترچه‌ی راهنمای مادربرد خود رجوع کرده و یا بخش بعدی این مقاله را مطالعه کنید. اگر مادربرد شما  قابلیت RAID ندارد، می‌توانید از یک کارت RAID مبتنی بر درگاه‌های PCI و یا PCI Express x1 استفاده کنید.

آیا مادربرد شما کنترلر RAID دارد؟   

چیپ‌ست پل ‌جنوبی مادربرد، وظیفه‌ی کنترل سخت‌دیسک را برعهده دارد. اگر این چیپ‌ست، کنترلر RAID مجتمع شده داشته باشد، مادربرد نیز مجهز به ویژگی RAID است. در پل‌های ‌جنوبی شرکت اینتل که به نام ICH معروف هستند، اگر به دنبال نام آن‌ها حرف R قرار گیرد، کنترلر RAID دارند. برای مثال، چیپ‌ست ICH7 داری کنترلر RAID نیست، در حالی‌که چیپ‌ست ICH7R این کنترلر را به حالت مجتمع دارد. معمولاً سایر سازندگان چیپ‌ست بیش‌تر محصولات خود را با کنترلر RAID مجتمع عرضه می‌کنند. به عنوان مثال، چیپ‌ست‌های پل جنوبی VIA 8237 و SiS 964 کنترلر RAID دارند.

برخی از مادربردها نیز علاوه بر ‌پل ‌جنوبی، یک چیپ اضافی دارند که درگاه‌های بیش‌تری را برای سخت‌دیسک‌ها فراهم می‌کند. به عنوان مثال، توسط یک چیپ اضافی، دو درگاه IDE علاوه بر دو درگاه IDE متصل به پل‌ جنوبی، به مادربرد اضافه شده و موجب می‌شود مادربرد 4 درگاه IDE ‌داشته باشد (این موضوع برای درگاه‌های SATA نیز صادق است). این چیپ‌ها معمولاً ساخت شرکت‌هایی چون Silicon Image، Jmicron، Marvell، Promise، GigaRaid، VIA، HighPoint و ... است. به‌طور کلی این چیپ‌های اضافی مجهز به کنترلر RAID هستند. اگر چیپ‌ست مادربرد شما از قابلیت RAID پشتیبانی نکند، توسط این چیپ‌های اضافی، این قابلیت برای مادربرد شما فراهم می‌شود. اگر مادربرد شما از چنین چیپ‌هایی برای پیکربندی RAID استفاده می‌کند، لازم است سخت‌دیسک‌های خود را به درگاه‌های مبتنی بر آن‌ها متصل کنید.

در تصویر شماره‌ی «3» می‌توانید جزییات مادربرد D975XBX2 شرکت اینتل را که در این مقاله برای پیکربندی RAID از آن استفاده شده است مشاهده کنید. این مادربرد 8 درگاه SATA 2 دارد که 4 عدد از این درگاه‌ها متصل به پل جنوبی ICH7R و 4 عدد دیگر توسط چیپ 88SE6145 شرکت Marvell کنترل می‌شود. لازم به ذکر است که هر دو چیپ ذکر شده مجهز به کنترلر RAID هستند. اگر این مادربرد از چیپ ICH7 به جای ICH7R استفاده می‌کرد، برای پیکربندی RAID مجبور بودید سخت‌دیسک‌های خود را به چیپ 88SE6145 مادربرد متصل کنید.

 همان‌طور که در تصویر شماره‌ی «3» مشاهده می‌کنید، اینتل از دو رنگ مختلف برای درگاه‌های ساتا استفاده کرده است. درگاه‌های متصل به پل ‌جنوبی مشکی رنگ و درگاه‌های متصل به چیپ Marvell آبی رنگ هستند. بنابراین برای پیکربندی RAID در این مادربرد لازم است دو سخت‌دیسک خود را به درگاه‌های با رنگ یکسان متصل کنید (یعنی به درگاه‌های آبی رنگ یا مشکی رنگ). با توجه به این‌که چیپ ‌پل جنوبی مادربرد D975XBX2 شرکت اینتل  قابلیت RAID دارد، ما ترجیح دادیم که از این درگاه برای وصل کردن سخت‌دیسک‌ها استفاده کنیم

AMD

پردازنده‌های Mobile

اما بازار دیگری که برای AMD هم بسیار پر اهمیت است بازار پردازنده های موبایل می باشد. در حقیقت پردازنده موبایل AMD از سال 2008 هم در زمینه هسته پردازنده و هم در پلتفرم دست خوش تغییراتی خواهند شد که نتیجه آن مشاهده امکاناتی است که پیش از آن فقط در کامپیوترهای رومیزی شاهد آنها بودیم.

 اولین پردازنده ای که در سال 2008 عرضه می شود Griffin نام دارد که می توان آن را از سری پردازنده های موفق Turion 64 X2 به حساب آورد.Griffin با پلتفرم جدید خود یعنی Puma ارائه خواهد شد.

Griffin یک پردازنده دو هسته ای با توان مصرفی (split-power) و ولتاژ ورودی بسیار پایین است که نتیجه داشتن لپ تاپهایی با طول عمر باطری بیشر خواهد بود.

 در مورد امکانات Griffin باید گفت که از حافظه های DDR2-800MHz (دو کاناله) وهمچنین از HT 3.0 پشتیبانی خواهد کرد. برای Griffin هنوز سوکتی در نظر گرفته نشده است اما مطمئنا باید انتظار سوکتی جدید و البته متفاوت با سوکت S1 (که درHawk به کار رفت) را داشته باشیم.

پردازنده‌های مخصوص Server

دسته آخر پردازنده های معاری K10 که به آن می پردازیم پردازنده Barcelona است. بارسلونا (که از پردازنده های Cities Family به شمار می رود) یک پردازنده چهار هسته ای 65نانومتری است که از HT 2.0 پشتیبانی می کند. دیگر مشخصات این پردازنده مانند حافظه کاشه، دستورالعملهای SSE و.... کاملا مشابه Phenom ها هستند و فقط امکانات امنیتی پیشرفته ای به آن لضافه شده که آن هم به خاطر ماهیت سرور بودن بارسلونا طبیعی است. 

درباره دیگر خصوصیات بارسلونا باید گفت که یک پردازنده پندway به شمار می رود. منظور way در server تعداد پردازنده های قابل استفاده در معماری server است.

پردازنده های بارسلونا به دو دسته Opteron 8000/2000 و Opteron 1000 تقسیم می شوند.سریOpteron 8000/2000از سوکتF و حافظه های DDR2 667MHz پشتبانی می کنند و سرعت HT آنها 2.0GT/s است.

سری Opteron 1000 از سوکت +AM2 و حافظه هایDDR2 800MHz پشتیبانی می کنند و سـرعت HT بـــرابـر5.2 GT/s دارنــــد.

AMD طبقه بندی دیگری بر اساس توان مصرفی در هر سری انجام داده:

SE پردازنده هایی با توان مصرفی 120W

Standard پردازنده هایی با توان مصرفی 95w

و HE پردازنده هایی با توان مصرفی .68w

احتمالا زمان عرضه بارسلونا نوامبر سال جاری خواهد بود البته همزمان با عرضه بارسلونا در زمینه پردازنده های Opteron Mulri Way یک پردازنده 1-Way با اسم رمزBudapest نیز عرضه می کند.

به گفته phil hester (رئیس بخش تکنولوژی AMD)بارسلونا از 40 تا 90% از پردازنده های دو هسته ای سرور این شرکت سریع تر خواهد بود.

اما گام بعدی AMD در سرورها تولید پردازنده هایی از دسته Multi Way با یک پلتفرم بسیار قوی و پیشرفته است این پردازنده در سال 2008 با سوکت +F ارائه خواهد شد. اولین پردازنده این سری با اسم رمز Shanghai می باشد. در شکل روبرو برتری بی چون و چرای این پلتفرم را مشاهده می کنید.

چیپ‌ست RD790

AMD از زمان خریداری کمپتانی ATI چیپ‌ستهای مادربردی که از پردازنده‌های AMD‌پشتیبانی می‌کنند را خود متناسب با تولیدات پردازنده‌هایش تولید و عرضه می‌کنند RD790 نیز یک چیپ‌ست جدید است که برای پردازنده‌های معماری K10 طراحی شده‌ است.

RD790 درحقیقت توسعه یافته چیپ‌ست ATI 580X با تغییرات عمده می‌باشد. که توانایی‌های قابل توجهی را به آن افزوده شده است.یکی از این تغییرات که بزرگترین امتیاز RD790 نیز به حساب می‌آید استفاده از 41 مسیر PCI-e2.0 است که پشتیبانی از 4 اسلات PCI-e2.0x16 را برای RD790 به ارمغان و توانسته یک برتری نسبی از رقیب خود پیدا کند.

برخلاف nvidia SLI که فقط توانایی بهره‌مندی از 2 یا 4 پردازنده گرافیک را در حالت SLI دارد. چیپ‌ست RD790 در حالت Cross fire توانایی پشتیبانی از 1,2,4 ویا حتی 3 پردازنده گرافیک را دارا می‌باشد. در حالت استفاده از 3 پردازنده 2.6x افزایش سرعت و کارایی و در هنگام استفاده از 2 کارت ، 1.8x بهبود را شاهد هستیم. اما هنوز AMD نتایج استفاده از 4 پردازنده را فاش نکرده است.

RD790 یک چیپ‌ست 27*27mm با فناوری ساخت 65nm می‌باشد که توانایی پشتیبانی از HT3.0 و سوکتهای AM2+ را دارد.همچنین حداکثر توان مصرفی تحت بیشترین فشار کاری(TDP) در این چیپ‌ست 10Wat می‌باشد.

زمان ارائه RD790 چندان دور نیست و قرار است قبل از عرضه پردازنده‌های Phenom(نیمه دوم 2007)مادربردهای مجهز به این چیپ‌ست وارد بازار شوند.

AMD Fusion

 Fusion در لغت به معنی هم جوشی است و البته نام معماری بعدی AMD ، در حقیقت بعد از معماری K10 ،کمپانی AMD قصد دارد تا در تمام زمینه‌های فعالیتی خود، مخصوصا پردازنده‌های موبایل به سمت معماری Fusion حرکت کند. بزرگ‌ترین هدف ‌این معماری را می‌توان مجتمع کردن GPU یا همان پردازنده گرافیکی در پردازنده اصلی دانست.

هم اکنون به منظور به وجود آوردن قابلیت پردازش گرافیکی فوق العاده در کامپیوتر وظایف هر قطعه بسیار تخصصی‌ است به طوری که پردازنده اصلی (CPU) وظیفه‌ای برای پردازش گرافیکی برعهده ندارد و یک پردازنده جداگانه که به طور مستقل حافظه اصلی هم دارد به نام GPU اینگونه عملیاتها را انجام می‌دهد اما مشکلی که در این بین وجود دارد و مانعی برای توسعه آنها به شمار می‌رود وفقه زمانی بین پردازش این دو پردازنده به خاطر وجود پهنای باند محدود بین این دو قطعه است. جدیدترین راه حلی که برای حل این مشکل ارائه شده مجتمع کردن این دو پردازنده است.

Fusion را می‌توان تا حدودی با کاری که‌اینتل با FPU انجام داد مقایسه کرد(اینتل FPU را در پردازنده های سری 486 خود به داخل CPU انتقال داد که از آن زمان تا کنون همچنان‌ این جریان ادامه دارد).

اما باید گفت چند تفاوت عمده میان FPU وGPU وجود دارد که بزرگی و دشواری کار را هرچه بیشتر نمایان می‌سازد. از جمله ابعاد GPU است که اصلا با FPU قابل مقایسه نیست و دیگری نا هماهنگی در فرکانس کاری ‌این دو پردازنده است

.
البته ‌این نکته را هم باید در نظر گرفت که در صورت مجتمع شدن GPU احتیاج به یک پهنای باند گسترده برای ارتباط با حافظه اصلی و سرعت بخشیدن به ‌این حافظه است.

در صورت تحقق‌ این طرح ، بهترین نامی‌که می‌توان بر روی ‌این پردازنده‌ها گذاشت Heterogeneous Multicore processor خواهد بود.

در مورد پلتفورم Fusion اطلاعات زیادی در دست نیست ولی احتمالا پشتیبانی از DirectX 11 را در‌این پلتفورم شاهد خواهیم بود.

AMD

معماری K8

ذهنیت استفاده از دو پردازنده جداگانه دسکتاپ بر روی یک برد از مدتها قبل وجود داشته ، اما مشکلاتی از تحقق این فکر ممانعت می‌کرده از جمله اینکه رابطه دو پردازنده با حافظه اصلی تمام پهنای باند ارتباطی را اشغال خواهد کرد و عملا پردازنده با دیگر قطعات پر سرعت مانند گرافیک نمی تواند ارتباط قابل قبولی را دلشته باشد.

اما این معماری نیز با به کارگیری چند تکنیک بر این مشکلات فایق آید. از این زمان به بعد تمام پردازنده های FX AMD بر مبنای معماری 4*4 طراحی می شوند (حتی در معماری K10 ). لازم به ذکر است که K8L اولین معماری است پردازدنده های آن مجهز به حافظه کاشه سطح 3 هستند.

با اینکه زمان زیادی از ارائه این تکنولوژی ها گذشته و مطمئنا شما هم با آن ها آشنایی دارید اما از آنجا که در مباحث بعدی درباره توسعه این تکنولوژی ها بحث می شود در ذیل اشاره ای کوتاه به این تکنولوژی ها می کنیم.

Integrated Memory Controller : هدف این تکنیک از بین بردن واسطه در ارتباط پردازنده با حافظه اصلی بوده و در نتیجه کاهش زمان دسترسی به حافظه (از 80 نانوثانیه به 45 نانو ثانیه) با بر قراری ارتباط مستقیم را به ارمغان آورده است برای این کار کنترلر حافظه مجتمع در پردازنده با دو خط ارتباطی 72 بیتی با حافظه ارتباط دارند که در پردازنده های سرور با حافظه DDR2 667 MHz رنج انتقال داده ای برابر 10.7 GB/s و در مدلهای دسکتاپ با 4 هسته در معماری 4*4 (که از حافظه های DDR2 1066 MHz در معماری K10 پشتیبانی می کنند) به رنج انتقال داده 25.6 GB/s دست یافته اند.

اما یک تکنیک مشکلاتی را هم برای AMD به وجود آورده است از جمله این که تغییر تکنولوژی برای پشتیبانی از حافظه های جدید بسیار پر هزینه خواهد بود به همین دلیل معمولا AMD از نظر زمانی دیر تر از اینتل از حافظه های جدید پشتیبانی می کند.

HyperTarsport : ایده اصلی از آنجا نشات گرفت که کنترلر حافظه مجتمع در پردازنده عملا تمام پهنای باند پردازنده را اشغال کرده بود به همین منظور از یک مسیر اختصاصی برای ارتباط دیگر قطعات سخت افزاری پرسرعت مانند VGA که احتیاج به پهنای باند گسترده دارند طراح شده. HT در نسخه اولیه فرکانسی برابر 2.0 GHz و رنج انتقال دادهای برابر 6.4 GB/s را داراست.

(Virtualization (AMD-V : این تکنولوژی باعث افزایش قابلیت سیستم در هنگام ایجاد یک ماشین مجازی روی سیستم (مخصوصا برای پردازنده های سرور) با استفاده از کاهش لایه های میان برنامه های کاربردی و سیستم عامل است این فناوری که pacefica نام دارد یک رابط سخت افزاری با نام Hypervisor است که جایگزین Software Virtualization گشته است شکل شماره (1) به خوبی گواه این موضوع است.

معماری K9

زمانی که در سال 2003 ، AMDپردازنده های مبتنی بر معماری K8 را ارائه کردند این شرکت از تولید نسل بعدی پردازنده های سرور (Opteron) خود را با استفاده از معماری K9 در سال 2005 خبر داد.

در ابتدا قرار بر این بود این معماری فقط به سرور ها اختصاص یابد و بعد در اواسط 2007 هر سه گروه پردازنده ها (سرور ، دسکتاپ و موبایل) به سمت معماری K10 حرکت کنند اما اینگونه نشد و AMD ترجیح داد که تا سال 2007 همچنان پردازنده های سرور خود را با استفاده از معماری K8 (البته توسعه یافته آن) تولید کند و از ماه نوامبر سال جاری پردازنده های K10 با اسم رمز  Barcelona  را وارد بازار خواهد کرد.

لازم به ذکر است پیش از آنکه AMD به طور کامل به سوی معماری K10 حرکت کند در نیمه اول سال 2007 برای توسعه پردازنده های دسکتاپ  سری موفق Athlon  و Sempron خود اقدام به تولید پردازنده هایی با هسته های جدید (البته برمبنای K8) کرده که در جدول ذیل به توضیح آنها پرداخته ایم.

	اسم رمز	معماری	تعداد هسته	سوکت	فناوری ساخت	حافظه نهان سطح2
Athon 64 Fx	Windsonr FX	K8L 4*4	2+2	F(1207)	90nm	2MB total
Athon 64 X2	Brisbane	2	K8	AM2	65nm	1MB total
Athlon 64	Lima	1	K8	AM2	65nm	512KB total
Sempron	Sparta	1	K8	AM2	65nm	256 or 128KB

جدول شماره(1): تمامی پردازنده ها به تکنولوژی AMD-V مجهز هستند.

K10 نخستین معماری بر پایه 45 نانومتری AMD

اما معماری کامل‌تری که AMD برای توسعه پردازنده‌های چند هسته‌ای خود انتخاب کرده، K10 نام دارد.‌این معماری برای هر سه دسته پردازنده‌های موبایل ، دسکتاپ و سرور در نظر گرفته شده که حدودا از نوامبر سال 2007 در پردازنده‌های ‌این شرکت مبتنی بر ‌این معماری تولید خواهند شد.

K10 در ابتدا از فناوری ساخت 65 نانومتری تولید خواهند شد اما به تدریج در فاز دوم به سمت فناوری 45 نانومتری و همچنین پشتیبانی از حافظه های DDR3 با استفاده از سوکت جدید خود AMD3 حرکت خواهد کرد (همچنین بهره گیری از تکنولوژی SOI در ساخت پردازنده 45 های نانومتری).

از برتری‌های معماری K10 (که البته در تمام پردازنده‌هایی‌ که از این معماری استفاده می‌کنند وجود خواهد داشت) می‌توان به استفاده از حافظه نهان سطح 1 سه طرفه (64KB) با پهنای باند128 bit ، افزایش دستورالعمل‌های SSE4A,MMX و رمزگشایی تمامی ‌این دستورالعمل‌ها به شیوه مسیر مستقیم و اضافه کردن 8 ثبات (GPR (General Purpose Register ثبات داده واحد پردازش در مُد 64 بیتی.

K10 از Instruction Fetch 32 بایتی پشتیبانی می‌کند .

Instruction Fetch ، واحد واکشی برای خواندن دستوالعمل‌ها از حافظه اصلی و انتقال آن به ثبات های پردازنده که در داخل آن تعبیه شده است می‌باشد.

البته قرارگیری دستورالعمل هر کد و محل دستور بعدی(در صورت شرطی بودن دستور) در حافظه نهان پیش بینی شده است.

همچنین ماکزیمم پهنای باند ارتباطی CPU و حافظه اصلی از 6.4 GB/s (در K8) به 25.4 GB/s (البته در قدرتمندترین پردازنده یعنی Quad FX) رسیده است.

در مورد تکنولوژی (HT (HyperTransport به کار رفته در ‌این معماری باید گفت که ‌این نسخه مجهز به HT3.0 است که قابلیت پشتیبانی کامل از نسخه بعدی اسلات کارت‌های گرافیک یعنیPCIExpress 2.0 (که مورد استفاده کارت‌های گرافیک MultiCore خواهد بود) را دارد.

در مورد سرعت HT3.0 باید گفت که در پرسرعت‌ترین نوع ، سرعت آن 5.2 GT/s خواهد بود و با وجود خطوط داده 16 بیتی خود به رقم باور نکردنی انتقال داده 41.6 GB/s دست یافته است، که ‌این رقم دو برابر مقداری است که در نسخه قبلی (HT2.0) دیده بودیم.

ویژگی‌های پردازنده‌های‌ خانواده K10

حال بعد از معرفی معماری جدید ، به ویژگی‌های پردازنده‌های ‌این خانواده می‌پردازیم. ابتدا از پردازنده‌های دسکتاپ و البته از قدرتمندترین آن یعنی AMD Quad FX شروع می‌کنیم:

پردازنده‌های سری FX

پردازنده‌های سری FX در ابتدا با اسم رمز Agena FX با فناوری ساخت 65 نانومتر و بعد با اسم رمز Deneb FX که 45 نانومتری است عرضه می‌گردد.‌

این پردازنده‌ها تک چیپ و با چهار هسته خواهند بود که هر هسته ، از یک حافظه نهان سطح یک 64 کیلوبایتی دیتا و دستورالعمل و یک حافظه نهان سطح دو 512 کیلوبایتی به طور جداگانه برخوردار است و از 2MB حافظه نهان سطح سه به طور اشتراکی بین هر چهار هسته نیز بهره می‌برد.

در معماری قبلی، AMD تکنولوژی Cool’n’Quiet را ارئه کرده بود که بر طبق آن فرکانس کاری پردازنده متناسب با فعالیت سیستم تغییر می‌کرد. در معماری K10 می‌توان گفت که نوعی Cool’n’Quiet به کار رفته به طوری که کار کلی پردازنده بین هسته تقسیم می‌شود( شکل 2) ، ‌این امر باعث می‌شود که توان مصرفی پردازنده تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش یابد.

 پردازنده‌های سری Phenom

اما دسته دیگر پردازنده‌های دسکتاپ معماری K10 ، پردازنده‌های Phenom X4 و Phenom X2 نام دارند که به ترتیب با اسم رمزهای Agena و Kuma عرضه خواهند شد.البته یک مدل دیگر هم در ‌این دسته وجود دارد با نام Rana ( البته بدون L3 Cache ) که توان مصرفی بسیار پایینی خواهد داشت(در حدود 45w).

Phenom X2 که شامل Kuma و Rana در اوایل 2009 جای خود را به Propus وRegor که از فناوری 45 نانومتری بهره می‌برند خواهند داد. البتـهKuma نیز مانند Rana L3 Cache , نخواهد داشت اما سوکت آن AM3 خواهد بود.

در مورد سوکت AM3 (که با پردازنده‌های 45 نانومتری ارائه می‌گردند) باید گفت مهندسان شرکتAMD می‌گویند که سوکتی در آن زمان ارائه خواهد شد تغییرات زیادی نسبت به آنچه که هم‌اکنون از AM3 صحبت می‌شود خواهد داشت.

همانگونه که می‌دانید AM3 در ابتدا کاندیدایی برای سوکت بعدی AM2 بود که ‌اینگونه نشد و AM2+ جای آن را گرفت اما چیزی که واضح می‌باشد ‌اینست که تمام تلاش AMD ، بر تولید سوکت‌های Backward Compatible است یعنی نسخه‌های جدید قابلیت پشتیبانی از سری‌های پیش از خود را نیز داشته باشند، اما پشتیبانی از تکنولوژی‌های روز (مثل پشتیبانی از حافظه‌های DDR3) در اولویت قرار دارد.

	Code Name	Cpu Clock	L2 cache	L3 cache	Power (w)	Bus Speed (MT/s)	Socket
Phenom FX	Agena Fx	2.8 GHz	4*512KB	2MB share	TBD	4200	1207+ 4*4 8 Cores
		2.6 GHz				3800
		2.4 GHz				3800
Phenom X4	Agena	2.4 GHz	4*512KB	2MB share	89	3600	AM2+
		2.2 GHz				3200
Phenom X2	Kuma	2.8 GHz	2*512KB	2MB share	89	4200	AM2+
		2.6 GHz			65	3800
		2.4 GHz				3600
		2.3 GHz			45	3400
		2.1 GHz				3000
		1.9 GHz				2800

جدول شماره(2)

البته همانگونه که قبلا هم اشاره شد در مرحله بعد تمام Agena ها جای خود را به Deneb خواهند داد و سوکت‌ها هم در مدل‌های X4 و X2 ، همگی AM3 خواهند شد.

در‌این میان جای یک پردازنده تک هسته‌ای برای در اختیار گرفتن بازار پردازنده‌های ارزان قیمت (چیزی شبیه به Sempron) خالی به نظر می‌رسد به همین سبب AMD پردازنده Spica را برای‌این بازار در نظر گرفته که از تمامی ‌امکانات پردازنده‌های هم خانواده خود (SSE4A , AMD-V , AM2+ , HT 3.0) بهره‌مند خواهد بود.

همانطور که در جدول 2 مشاهده کردید برای مدل‌های مختلف، فقط به وسیله تفاوت فرکانس کاری از هم تمیز داده شده‌اند علت آن است که AMD در K10 از روال همیشگی برای نامگذاری استفاده نخواهد کرد.

از اخبار منتشر شده ‌اینگونه بر می‌آید که پسوند 64 از نام پردازنده حذف خواهد شد. علاوه بر آن نام پردازنده به شما اطلاعات بیشتری همچون توان مصرفی ، رده پردازنده ، و فرکانس اسمی ‌و کاری خواهد داد. برای مثال در پردازنده ای با نام BE-2350 حرف B نشانده این است که این

پردازنده در رده میانی (Intermediate) یا متوسط قرار دارد ، حرف E نشانه آن است که توان مصرفی این پردازنده کمتر از 65W خواهد بود و رقم اول عدد چهار رقمی نشانه دو هسته ای بودن این پردازنده است.

Vdsl

Vdsl ، سریعترین فناوری Dsl

---

یک سیستم تلفن معمولی شامل یک جفت سیم مسی ساده هست که توسط شرکت مخابرات محلی در خانه هر مشترک نصب شده است، این خطوط مسی از نظر پهنای باند، ظرفیت بالایی علاوه بر ظرفیت مورد نیاز برای انتقال صوت (مکالمه تلفنی) را دارا هستند.

سیگنال های صوتی همواره بخش ناچیزی از این ظرفیت را اشغال می نمایند، فناوری DSL (1) از ظرفیت باقیمانده این خطوط برای انتقال اطلاعات بدون اختلال و آسیب رساندن به مکالمات صوتی و حتی به صورت همزمان استفاده می نماید.

محدوده سیگنال های بسامدی صوت انسان در هنگام مکالمه بین 400 تا 3400 هرتز است، این در حالی است که سیم های مسی توانایی بالقوه ارسال چندین میلیون هرتز را نیز دارند، پس عملاً حجم زیادی از ظرفیت این سیم ها بدون استفاده باقی خواهد ماند. فناوری DSL برای استفاده از این ظرفیت از دو بخش تجهیزاتی بهره می گیرد، یکی در طرف مشتری (مشترک خدمات) و دیگری در طرف فراهم آورنده خدمات.

- فرستنده گیرنده: در مکانی که مشتری قرار دارد یک فرستنده DSL قرار می گیرد.

- DSLAM(2): این وسیله که در طرف فراهم آورنده خدمات قرار می گیرد، به منظور فراهم آوردن خدمات DSL برای چندین مشترک به کار می رود.

فرستنده گیرنده DSL معمولاً توسط کاربران به نام مودم DSL شناخته می شود، اما کارشناسان شرکت فراهم آورنده یا ISP این تجهیزات را به نام ATU-R(3) می شناسند. گذشته از نام، این وسیله، ابزاری است برای اتصال رایانه کاربران به خطوط DSL. این اتصال می تواند به چند طریق برقرار شود که متداول ترین روش، استفاده از درگاه USB رایانه هست.

* محدودیت در مسافت:

DSL فناوری است که تقریباً وابسته و حساس به مسافت است، به این معنی که هرچقدر طول اتصالات (فاصله میان مشترک تا فراهم کننده خدمات) بیشتر باشد، کیفیت سیگنال ها و سرعت ارتباط کاهش می یابد. بنابراین خدمات ADSL محدودیتی دارند که حداکثر مسافت میان مودم و ISP را تا تقریباً 5 کیلومتر محدود می نمایند، چنانچه با افزایش فاصله از میزان یاد شده، مشترکین نمی توانند از حداکثر سرعت ممکن بهره مند گردند.

در این میان نکته ای که ممکن است باعث تعجب و سوال شود این است که این خدمات از نظر مسافت محدودیت دارند اما تماس ها و مکالمات صوتی هیچ محدودیتی در مسافت های زیاد ندارند، پاسخ این است که در مراکز تلفن، تقویت کننده هایی برای بهبود و تقویت سیگنال های صوتی به کار رفته است اما این تقویت کننده ها با سینگال های DSL سازگار نیستند و باعث آشفتگی و اختلال در روند تبادل داده می گردند. در حقیقت مدار گفته شده و نیز فیبرهای نوری به عنوان خطوط دسترسی موانعی جدی برای اتصال به شبکه DSL به شمار می روند.

امروزه اغلب تجهیزات DSL سازندگان مختلف با فناوری DMT(4) سازگار هستند. DMT سیگنال ها را به 247 کانال جداگانه تقسیم می کند که هر یک از آنها پهنایی برابر (khz)4 کیلوهرتز دارند. برای درک بهتر، تصور کنید که خط مسی تلفن شما به 247 رشته نازک تقسیم شود و به هر کدام از آنها یک مودم متصل گردد، با این روش شما قادر خواهید بود تا سرعتی معادل 247 مودم را به یک باره بر روی رایانه خود داشته باشید. هر یک از این 247 کانال در هر لحظه سطح کیفیت سیگنال را بررسی می نمایند و در صورتی که هر یک از کانال ها کیفیت نامطلوبی را ارایه دهد به سرعت از طریق کانال دیگری اتصال را برقرار می کنند، بنابراین در این سیستم، ارتباط، ناپیوسته و پایدار برقرار می ماند و همواره در جستجو برای یافتن مناسب ترین کانال جهت ارسال و دریافت داده فعالیت می کند.

* سرعت VDSL (5):

VDSL نیز هم چون فناوری DSL عمل می نماید، اما با این تفاوت که سرعتی باور نکردنی را برای دسترسی به شبکه فراهم می آورد. سرعتی معادل 52 مگا بایت بر ثانیه برای دریافت و 16 مگابایت بر ثانیه برای ارسال. چنین سرعتی چندین برابر ADSL است، اما محدودیت مسافت در VDSL بیشتر و تقریباً در حدود حداکثر یک کیلومتر است.

* انواع خدمات DSL :

- (ADSL) یا DSL نامتقارن: کلمه نامتقارن از آن جهت به این روش اطلاق می گردد که در آن، میزان سرعت دانلود (دریافتی) از سرعت آپلود (ارسالی) بالاتر است، چرا که اغلب کاربران اینترنت بیشتر دریافت کننده اطلاعات هستند تا ارسال کننده آن.

- (HDSL) مخفف DSL نرخ داده بالا: شیوه ای که نرخ تبادل اطلاعات (ارسال و دریافت) در آن یکسان هست.

- DSL-ISDN: این روش که کمترین سرعت در میان انواع دیگر را برای ارسال و دریافت فراهم می آورد، به کاربر اجازه می دهد تا با سرعتی حداکثر برابر 144 کیلو بایت بر ثانیه به شبکه دسترسی داشته باشد.

- (MSDSL) یا DSL متقارن با سرعت های مختلف: این روش علاوه بر یکسان بودن نرخ سرعت ارسال و دریافت، به خدمات دهنده امکان می دهد تا براساس هزینه پرداختی مشترکین، میزان سرعت دسترسی آنها را کاهش و یا افزایش بخشد. (تعریف خدمات با سرعت ها و هزینه های مختلف).

-(SDSL) یا DSL متقارن: این خدمات نیز همانند HDSL نرخ ارسال و دریافت برابر را فراهم می آورند اما نیازمند یک خط جداگانه از تلفن هستند.

- (RADSL) یا DSL با نرخ تطبیقی: این روش که عمومی ترین شیوه اتصال DSL است به یک مودم DSL اجازه می دهد تا میزان سرعت دسترسی را برحسب کیفیت سیگنال ها و مسافت مورد نظر تنظیم نماید.

- (VDSL) یا DSL با نرخ سرعت بسیار بالا: این روش حداکثر سرعت ممکنه در خدمات DSL را برای کاربران به شکل غیرمتقارن فراهم می اورد، اما مشکل اصلی آن محدودیت در مسافت است.

- (VODSL) یا صوت بر DSL: نوعی شبکه تلفنی مبتنی بر IP که در آن چندین خط تلفن منفرد، با قابلیت انتقال داده می گردد.

در شکل زیر مشخصات مربوط به هر یک از انواع DSL تشریح شده است:

Modem

واژه " مودم " از ترکیب کلمات "modulator-demodulator" اقتباس شده است .از مودم برای ارسال داده های دیجیتال از طریق خطوط تلفن استفاده بعمل می آید.

تاریخچه :

• سال 1950 اولین مودم برای انتقال اطلاعات در پدافند هوایی آمریکای شمالی ساخته شد.
• سال 1964 اولین نمونه تجاری مودم با نام Bell103 وارد بازار شد. سرعت آن 300 bit/s بود.در هر ثانیه حدود 30 حرف می توانست ارسال گردد
• سال 1965 دومین نسخه مودمها با نام Bel212 با سرعت 1200 bit/s وارد بازار شد.
• بین 1980- 1965 تمام تلاشها فقط بر روی ساخت مودم سریعتر بود.
• سال 1980 به دلیلی مشکلات سیستمهای تلفن دیگر امکان افزایش سرعت مودمها وجود نداشت. تحولی عظیم در صنعت تلفن و خطوط ارتباطی مورد نیاز بود. این تحول باعث شد تا امکان انتقال همزمان و متقابل داده ها فراهم شود. سرعت مودمها به 14.4 Kb/s افزایش یافت. این سرعت تا سال 1991 ثابت باقی ماند.
• سال 1994 سرعت مودمها به 28.8 Kb/s افزایش یافت.
• سال 1995 سرعت مودمها به 33.6 Kb/s افزایش یافت.اکنون برای بار دوم مشکلات ناشی از خطوط تلفن سد افزایش سرعت مودمها شد . تکنولوژی سیستمهای مخابراتی برای بار دیگر باید متحول میشد.
• سال 1995 با وجود همه تحولات صورت گرفته سرعت مودمها از 56 Kb/s بیشتر نشد. بنابراین با توافق همه سازندگان این سرعت به عنوان سرعت استاندارد مودمها برگزیده شد.
• سال 1996 به بعد :‌ مودمهای سریعتر برای خطوط تلفن مدرنتر ساخته شد اما چون این خطوط تلفنهنوز همگانی نشده بنابراین سرعت استاندارد مودمها روی همان 56 کیلو بیت بر ثانیه باقی ماند.

تکنولوژی های انتقالی :

·FSK(Frequency Shift Keying)تکنیک مودمهای قدیمی : انتخاب فرکانسهای مختلف برای کاراکترهای مختلف با توجه به کد اسکی ASCII آنها. در FSK از یک فرکانس ( tone) متفاوت برای بیت های متفاوت استفاده می گردید. زمانیکه یک مودم متصل به ترمینال با مودم متصل به کامپیوتر تماس می گرفت، مودم متصل به ترمینال مودم، originate نامیده می شود. مودم فوق برای مقدار" صفر" ، فرکانس 1070 هرتز و برای مقدار" یک"، فرکانس 1270 هرتز را ارسال می نماید. مودم متصل به کامپیوتر را مودم Answer می نامند. مودم فوق برای ارسال مقدار" صفر" ، فرکانس 2025 هرتز و برای مقدار" یک" ، فرکانس 2225 هرتز را ارسال می کرد.با توجه به اینکه مودم های فرستنده و گیرنده از فرکانس های متفاوت برای ارسال اطلاعات استفاده می کردند، امکان استفاده از خط بصورت همزمان فراهم می گردید. عملیات فوق Full-duplex نامیده می شود. مودم هائی که صرفا" قادر به ارسال اطلاعات در یک جهت در هر لحظه می باشند half-duplex نامیده می شوند. دستگاهی با نام UART موجود در ترمینال بایت ها را به بیت تبدیل و آنها را از طریق پورت سریال (RS-232 Port) در هر لحظه ارسال می دارد

·PSK (Phase Shift Keying) برتر از تکنولوژی منسوخ FSK. انتقال اطلاعات در این مودمها بر پایه ایجاد اختلاف فاز در سیگنال ارسالی بر حسب کدهای اسکی ASCIIمیباشد.

·روش Quadrature amplitude modulation)QAM

·Asymmetric digital subscriber line)ADSL هر منزل و یا محل کار دارای یک کابل مسی اختصاصی بین محل مورد نظر و شرکت مخابرات مربوطه می باشد.ADSL قادر به حمل حجم بالائی از داده نسبت به سیگنال 3000 هرتزی مورد نیاز برای کانال های صوتی تلفن می باشد

بررسی لایه فیزیکی مودمها

اساس ساختمان یک مودم:

1.منبع تغذیه : وظیفه » تهیه ولتاژ مطلوب مورد نظر برای مدارات

2.واحد فرستنده : شامل

الف : مدولاتور (تلفیق کننده) : تبدیل اطلاعات و داده

های دیجیتالی به سیگنالهای آنالوگ.

ب: مدارات فیلتر ، ترکیب امواج و اضافه نمودن بیتهای

کنترلی به سیگنالهای دیجیالی حاوی داده ها در هنگام

ارسال.

3.واحد گیرنده : شامل دمدولاتور (تجزیه کننده) میباشد.سیگنالهای آنالوگ را دریافت و در واحد پردازش مدولاسیون(تلفیق) آنها را پردازش و داده های دجیتالی اصلی را بر میگرداند.

مودم به شبکه تلفن سوئیچینگ عمومی ( PSTN )وصل میشود.

رابطهای اصلی اتصال مودم :

• RS-232-C رابط 25 پین . مودمهای قدیمی
• RS232رابط 9 پین ، مودمهای قدیمی
• رابط سریال Com3 , Com4 مودمهای داخلی Internal امروزی (همان سطح Rs232 میباشند)
• رابط USB مودمهای خارجی (External) امروزی . سرعت بهتر. کیفیت و رفع خطای بیشتر و قطع ارتباط کمتر.

عملیات Multiplex :

شیوه ای از به اشتراک گزاری کانالهای اطلاعاتی میان کاربران. ایجاد فاصله های زمانی خاص

میان کاربران.

روشمدولاسیون بایتی‌ :

در این روش از ترکیب فرکانسها‌ ، دامنه آنها و شیفت دهی فاز سیکنالها استفاده میشود. این

روش در مودمهای مدرن امروزی جایگاه خاصی دارد. در مودمهای قدیمی فقط تغییر فرکانس

در مدولاسیون صورت میگرفته.

لایه ارتباط داده ها در مودمها :

• شفاف سازی داده ها : انباشت و ارسال زنجیره ای داده ها در قالبها و قابهای مشخص.
• ارسال داده ها‌ : قابلیت Full-Duplex (ارسال و دریافت مضاعف دوطرفه).
• کشف و تصحیح خطا : قابلیت CRC (Cyclical Redundancy Check) تست نسخه پشتیبان چرخشی. وارسی خطای N بیت‌ ،N بیت داده ها که N از حد اکثر طول رشته خطا بیشتر است. روش دوم روش کنترل اعشار X-ON / X-OFF است که بر مبنای کدهای ASCII میباشد.
• فشرده سازی داده ها / کد نمایی : تمام مودمهای جدید از یک شیوه استاندارد و مشترک برای فشرده سازی و کد / دکد نمودن بر مبنای کدهای ASCII تبعیت میکنند.

انواع استانداردهای مودمها :

1. V.22 فراهم سازی سرعت 1200 b/s با 600 باود (Baud) «تغییر حالت در هر ثانیه»
2. V.22bis فراهم سازی سرعت 2400 b/s با 600 باود (Baud)
3. V.32 فراهم سازی سرعت4800 b/s or 4800 b/s با 600 باود (Baud)
4. V.32bis فراهم سازی سرعت 19600 b/s قابل تنظیم وکاهش.
5. V.34 فراهم سازی سرعت 28800 b/s و حمایت از استانداردهای V.32 و V.32bis
6. V.34bis فراهم سازی سرعت 33600 b/s
7. V.35 بدنه اصلی ارتباط شبکه های گسترده با شبکه های کوچک. ارتباط چندین خط تلفن به صورت گروهی.
8. V.42 حمایت از استانداردهای V.32 و V.32bis با این تمایز که کشف و تصحیح خطا در آن بهتر و پیچیده تر شده است.
9. V.90 فراهم سازی سرعت بال تر از56000 b/s قابل استفاده برای توپولوژی X2 از 3Com و نیز Rockwell K56flex

مودم های کابلی

در برخی از کشورهای دنیا نظیر امریکا سالیان متمادی است که مردم از تلویزیون های کابلی استفاده می نمایند. تنوع شبکه های تلویزیونی و کیفیت تصاویر از مهمترین دلایل گرایش مردم به تلویزیون های کابلی است . مشترکین تلویزیون های کابلی دارای یک گزینه مناسب جهت اتصال به اینترنت می باشند مودم های کابلی با تکنولوژی DSL رقابت می نمایند.

ارزایابی کیفیت مودمهای سری 56k

بر طبق قواننین FCC همه سازندگان مودم باید این فاکتورها را همراه مودم به خریدار ارائه

دهند :

1.محدودیت های پهنای باند

2.میزان نویز پذیری در خطوط تلفن

3.(تکنولوژی) مبدل دیجیتال به آنالوگ

4.(تکنولوژی) مبدل آنالوگ به دیجیتال

5.نوع و شیوه پردازشها و قالب بندی داده ها

اکنون به بررسی جزئیات میپردازیم:

1. پهنای باند : پهنای باند خطوط تلفن 3000 هرتز است . این پهنای باند است که ظرفیت انتقال اطلاعات روی باند را به ما نشان میدهد.

bit rate = bandwidth*(log2(1 + S/N))

53000 bps = (3000 Hz)*(log2(1 + S/N))

so the S/N must be at least 208545. SNR = 10 log(S/N) = 53.2 dB

2. مبدل دیجیتال  آنالوگ  دیجیتال : با توجه به تکنولوژی مبدلهاست که میتوان فاکتورهای حیاتی ای از کیفیت مودم به دست آورد. مثلا میزان نویز پذیری مودم. در مودمها یک واحد بسیار مورد توجه است ، Quantization noise یا میزان پله ای کردن نویز :

quantization noise = (1/2^q)^2

if signal = 1, then S/N = 2^2q

2^2q = 3162.3

q = 5.81 bits

3. قالب بندی اطلاعات : پروتکل معروف PPP از فرمت قالب بندی HDLCاستفاده میکند.به جدول زیر نگاه کنید :

	Flag	Address	Control	Data	FCS	Flag
# of bits	8	8 or 16	8 or 16	variable	16 or 32	8

مودم :

·آسنکرون(آنالوگ) : پهنای باند کوتاه . روش ارتباطی یک طرفه.داده‏ها را در قالب یک جریان متناوب از بسته‏های داده‏ای کوچک ارسال می‏کند

·سنکرون : معمولا در محیط‏های leased-line مورد استفاده قرار می‏گیرند و در این تکنیک از مالتی پلکسرها برای برقراری ارتباط بین ترمینالها و سرورها و کامپیوترهای mainframe استفاده می‏گردد

اینترنت بدون کابل : در سال 1997 ، شرکت های نوکیا ، موتورولا ، اریکسون و Phone.com ، پروتکل (Wireless Application Protocol (WAP را ایجاد کردند. هدف از پروتکل فوق ارائه استاندارد لازم بمنظور پیاده سازی اینترنت بدون کابل بود.

VDSL : پهنای باند بسیار بالائی را ارائه و سرعت انتقال اطلاعات 52 مگابیت در ثانیه است . سرعت فوق در مقایسه با DSL ( حداکثر سرعت 8 تا ده مگابیت در ثانیه ) و یا مودم های کابلی بسیار بالا بوده و قطعا" نقطه عطفی در زمینه دستیابی به اینترنت از نظر سرعت خواهد بود. نقطه عطف قبلی،  گذر از مرحله استفاده از مودم های با ظرفیت 56 کیلو بیت در ثانیه بهbroadband بود ( مودم های کابلی و خطوط DSL) .

مقایسه انواع  DSL  

نمونه های متفاوتی از تکنولوژی DSL تاکنون پیاده سازی شده است :

● Asymmetric DSL)ADSL) . .درمدل فوق بدلیل تفاوت سرعت دریافت و ارسال اطلاعات  از واژه " نامتقارن " استفاده شده است . ماهیت عملیات انجام شده توسط کاربران اینترنت بگونه ای است که همواره حجم اطلاعات دریافتی بمراتب بیشتر از اطلاعات ارسالی است .

● High bit-rate DSL)HDSL) . سرعت مدل فوق در حد خطوط T1 است ( 1/5 مگابیت در ثانیه ) .سرعت دریافت و ارسال  اطلاعا ت در روش فوق یکسان بوده و بمنظور ارائه خدمات نیاز به دو خط مجزا نسبت به خط تلفن معمولی موجود است .

● ISDN DSL)ISDL) . مدل فوق در ابتدا در اختیار کاربران استفاده کننده از ISDN  قرار گرفت. ISDL در مقایسه با سایر مدل های DSL دارای پایین ترین سرعت است . سرعت این خطوط 144 کیلوبیت در ثانیه است ( دو جهت ) .

●Multirate Symmetric DSL)MSDSL  ) . در مدل فوق سرعت ارسال و دریافت اطلاعات یکسان است . نرخ سرعت انتقال اطلاعات توسط مرکز ارائه دهنده سرویس DSL ، تنظیم می گردد.

● Rate Adaptive)RADSL) . متداولترین مدل ADSL بوده و این امکان را به مودم خواهد داد که سرعت برقراری ارتباط را با توجه به عواملی نظیر مسافت  و کیفیت خط تعیین نماید.

● Symmetric DSL)SDLS ) . سرعت ارسال و دریافت اطلاعات یکسان است . در مدل فوق بر خلاف HDSL که  از دو خط مجزا استفاده می نماید ، صرفا" به یک خط نیاز خواهد بود.

● Very high bit-rate)VDSL ) . مدل فوق بصورت "نامتقارن " بوده و در مسافت های کوتاه  بهمراه  خطوط مسی تلفن استفاده می گردد.

● Voice-over DSL)VoDSL) . یک نوع خاص از  IP تلفنی است . در مدل فوق چندین خط تلفن ترکیب و به یک خط تلفن تبدیل تبدیل می شوند.

فواید خنده

فواید خنده برای سلامتی

خنده یک پاسخ فیزیولوژیک به شوخ طبعی میباشد. خنده از دو مولفه ژست ها و تولید اصوات تشکیل یافته است.
چه اتفاقاتی حین خنده روی میدهند:

1- 15 عضله صورت منقبض میشوند.
2- عضله اصلی گونه که لب بالا را بلند میکند تحریک میشود.
3- اپی گلوت (مدخل حنجره) حنجره را بصورت نیمه بسته در می آورد بنابراین شما به نفس نفس می افتید.
4- در خنده های شدید غدد اشکی نیز تحریک میشوند.
5- کنترل عضلات بدن از دست شما خارج شده و بدن شل میگردد.

علل روانشناختی خنده:
1-نشانه اعتماد به دیگران.
2-تقویت روابط اجتماعی.
3-اجتناب از درگیری و برخورد.
4-ایجاد صمیمیت.
5-خنده گویای پذیرش و تعاملات مثبت است.
6-خنده بیانگر و اثبات کننده عضوی از یک گروه بودن است.

مطالب جالب در مورد خنده:
1-افراد 30 برابر بیشتر در حضور جمع می خندند تا در تنهایی و بطور انفرادی.
2-خنده قابل سرایت است.
3-صدای خنده متشکل از آواهایی است که در هر 210 میلی ثانیه تکرار میشوند.
4-انسان ها بسته به اینکه در حضور چه فرد و یا افرادی هستند بطور متفاوتی میخندند.
5-مردها هنگامی که در کنار یکدیگر میباشند، با خندیدن دوستی و رفاقت خود را ابراز کرده و روحیه رقابت جویانه میان خود را تعدیل میبخشند.
6-حداکثر فرکانس صوتی که مردها قادرند با خنده تولید کنند 1200 هرتز است، اما زنان قادرند فرکانسی تا 2000 هرتز تولید کنند.
7-خنده همواره پس از مکث در پایان جملات و عبارات خنده دار روی میدهد.
8-کودکان 300 بار در روز و بزرگسالان بطور متوسط 17 بار در روز می خندند.
9- 80 درصد خنده ها در پاسخ به جوک و لطیفه نمیباشد. اغلب خنده ها در هنگام خداحافظی و یا خوشامد گویی و سلام کردن روی میدهند.
10-زنان 126 درصد بیشتر از مردان میخندند.
11-صدای خنده زنان آهنگین تر از صدای خنده مردان است.
12-شمپانزه ها و موشهای صحرایی نیز میتوانند بخندند (اما نه مثل انسان ها).

فواید خنده برای سلامتی:
1-خنده یک مکانیسم دفاعی و کنار آمدن با استرس، تحقیر، خجالتزدگی و درد است.
2-خنده باعث افزایش سطح انرژی بدن میگردد.
3-خنده باعث کاهش استرس و تنش روانی میگردد.
4-خنده باعث کاهش درد میگردد.
5-خنده باعث افزایش روحیه فرد و احساس خوب نسبت به خود داشتن میگردد.
6-خنده باعث بهبود کارکرد مغز میگردد. خنده باعث تحریک هر دو نیمکره مغز گردیده و در عملکرد آنها تعادل ایجاد میکند.
7- خنده باعث ماساژ دادن ارگان های شکمی و بهبود کارکرد آنها، تقویت عضلاتی که ارگانهای شکمی را در جای خود نگه میدارند، و افزایش و بهبود عمل جذب و هضم میگردد.
8-خنده باعث تقویت یادگیری و تمرکز میگردد.
9-خنده باعث کاهش تنش عضلانی میگردد.
10-خنده یک تمدد اعصاب و تکنیک تن آرامی رایگان و آسان است.
11-هنگام خنده فشار خون و سرعت ضربان قلب شما افزایش می یابد. اما بلافاصله پس از اتمام خنده فشار خون کاهش می یابد(کمتر از حد طبیعی)
12-خنده باعث تغییر رفتار ما میشود. پس از خنده ما بیشتر صحبت کرده وتماس چشمی و فیزیکی بیشتر برقرار میکنیم.
13-خنده باعث کاهش سطح هورمونهای استرس میگردد. این هورمونها که در هنگام تجربه استرس و خشم ترشح میگردند باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن، افزایش پلاکت های خون و افزایش فشار خون میگردند.
14-خنده باعث تقویت سیستم ایمنی میگردد. خنده سلولهای T وB و گاما اینترفرون را افزایش میدهد.
15-خنده ممکن است به سرفه و سکسکه بیانجامد که باعث پاک شدن مجاری تنفسی از مخاط اضافی میگردد.
16-خنده باعث افزایش ایمنوگلوبین A میگردد که از مجاری تنفسی در برابر ارگانیزمهای بیماریزا دفاع میکند.
17-خندیدن یک نوع فعالیت بدنی هوازی میباشد.100بار خندیدن معادل 15 دقیقه فعالیت با دوچرخه ثابت میباشد. خنده باعث کاهش فشار خون، افزایش جریان خون در بدن و افزایش اکسیژن رسانی در بدن میگردد.
18-خنده باعث ورزش دیافراگم وعضلات شکم، تنفسی، صورت، پا و کمر میگردد.
19-خنده باعث تخلیه انرژی و احساسات منفی و مخرب میگردد.
20-خنده با افزایش اکیسژن رسانی باعث تسریع بهبود زخم ها میگردد.
21-خنده کوتاهترین مسیر میان دو فرد است.

چگونه شوخ طبع باشیم:
ناهمخوانی (با عقاید، تصورات)، غیر منتظره بودن، غافل گیر کننده بودن، ممنوع بودن (اعمال، رفتار و شخصیت)، و تاخیردر درک (به اصطلاح گرفتن مطلب) همگی میتواند فاکتورهای شوخ طبعی باشند.
چه نکاتی را باید هنگام شوخ طبعی رعایت کنیم:
1-مطمئن گردید فردی که میخواهید با وی شوخی کنید شرایط و یا جنبه شوخی را داراست.
2-با کسی شوخی کنید که با وی صمیمی و نزدیک میباشید.
3-موقعیت اجتماعی را مد نظر قرار دهید (در دانشگاه، میهمانی و یا مراسم ترحیم).
4-شوخی باید متوجه خودتان باشد و نه فرد دیگری.
5-شرایط و موقعیت ها را دستمایه خنده قرار دهید و نه فرد و یا گروه را.
6-سعی کنید با افرادی که از نظر سنی از شما بزرگتر هستند شوخی نکنید.
7-در شوخ طبعی افراط نکنید تا از وقار و شان شما کاسته نگردد. 
 

الف.لام.میم

برخی از رازهای الف.لام.میم در قرآن

 

سوالات بسیار زیادی در مورد حروف مقطعه که در ابتدای بعضی از سوره ها آمده است مطرح شده است. چرا خداوند این حروف را در ابتدای بعضی از سوره ها قرار داده است؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که خداوند بعضی از این راز ها را برای ما مکشوف سازد؟ آیا این حروف می تواند در این روزگار که تکنولوژی بر اساس اعداد پایه ریزی شده است،‌ راهگشایی برای ما در فهم رموز آن باشد؟
این چیزی است که ما در این مقاله آن را بررسی می کنیم و خواهیم دید که قرآن کریم ساختاری بسیاردقیق و پیچیده دارد و هیچ کس نمی تواند مانند آن را بیاورد. چیزی که خواهیم دید هارمونی عددی زیبایی بر اساس عدد ۷ و مضارب آن بر پایه یک روش عددی علمی است.
ابتدا باید این حروف را "حروف مخصوص بنامیم" زیرا خداوند آن ها را به صورت مخصوصی در ابتدای سوره ها قرار داده است. تعداد این حروف ۱۴ مورد است که مضربی از ۷ می باشد و حتی تکرار آن ها بر اساس عدد ۷ است.
چیزی که محققان ( رحمت خداوند بر آن ها باد) ابتدا متوجه آن شدند این است که تعداد این حروف ۱۴ تا است و در ۱۴ سوره آمده اند. ( تکراری ها را هم حساب نمی کنیم) پس اولین نکته را به صورت زیر داریم:
تعداد حروف مقطعه ۱۴ تا است.
تعداد دفعات استفاده ۱۴ مورد است.( تکراری ها را هم حساب نمی کنیم)
۱۴ مضربی از ۷ است، ‌معنای این چیست؟
قبل از بررسی اهمیت این عدد، قصد دارم نامی را که بر این حروف نهاده اند اصلاح کنم: حروف مقطعه( حروف جدا از هم). زیرا آن ها به صورت متصل نوشته شده اند نه جدا از همدیگر.
عده ای به این ها حروف تابان می گویند، به نظر شما آیا بقیه حروف تاریک هستند؟ بعد از بررسی های زیاد من آن ها را "حروف مخصوص می نامم" که خداوند آن ها را در ابتدای بعضی سوره ها قرار داده است.
پس در بقیه این مقاله ما این حروف را، حروف مخصوص می نامیم و ابتدای سوره هایی را که این حروف در آن ها هستند را شروع مخصوص می نامیم و سوره هایی را که دارای این حروف هستند را می توان سوره های مخصوص نامید.

● عدد مخصوص
هیچ کس نمی تواند رمزآلود بودن عدد ۷ را انکارکند. اولین عددی است که در قرآن آمده است، بیشترین تکرار را در قرآن بعد از عدد ۱ دارد، عددی که خداوند برای هر اتم در دنیا انتخاب کرده است ( تعداد مدار های اتم ها ۷ است، زمین دارای ۷ لایه است، تعداد روزهای هفته،‌۷ تا است و ...) .
حتی پیامبر عزیز ما (صلوات خداوند بر او باد) غالبا این عدد را تکرار می کردند. ما کعبه را در هنگام حج ۷ دور می زنیم،‌ سعی صفا و مروه ۷ بار است، تعداد ستون های رمی جمرات ۷ تا است،‌ در هنگام رکوع ۷ جای بدنمان را روی زمین می گذاریم و اگر بخواهیم همه آن ها را پیدا کنیم به هزاران مورد بالغ می شوند.
خداوند تعداد سوره هایی را که با این حروف آغاز می شوند ۱۴ مورد یعنی ۲*۷ قرار داده است، ولی برای چه عدد ۲ ؟ اگر این حروف مخصوص و نحوه قرار گیری آن ها را در این سوره ها بررسی کنیم، باید به یک وابستگی زیبای ریاضی برسیم.
بنابراین من چندین سال پیش شروع به بررسی این حروف کردم و آن ها را از لحاظ تکرار و پراکندگی شان مورد تفقد قرار دادم و یک سیستم دقیق و عجیبی پیدا کردم. سپس کتابی در این زمینه نوشتم به نام رازهای الف لام میم که در آن به بررسی این قضیه پرداختم. عقیده محکمی داشتم در مورد اینکه رابطه ای بین عدد هفت و مضاربش در قرآن وجود دارد.
اولین کاربرد حروف مخصوص الف لام میم در اولین آیه از سوره بقره است. درست بعد از این آیه، تاکیدی از جانب خداوند می آید که شکی در قرآن مجید وجود ندارد و خداوند می فرمایند :
"الم (١)ذَلِکَ الْکِتَابُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِلْمُتَّقِینَ (٢)" بقره
الم(۱) به درستی کتابی است که هیچ شکی در آن وجود ندارد و راهنمایی برای پرهیزکاران است.(۲) بقره
اگر به سراغ آخرین سوره ای که دارای این حروف است برویم ( سوره سجده) می بینیم که دوباره خداوند تاکید می کند که شکی در این کتاب وجود ندارد و از طرف خداوند نازل شده است:
"الم (١)تَنْزِیلُ الْکِتَابِ لا رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعَالَمِینَ" (٢) سجده
الم(۱) کتابی است که از طرف پروردگار جهانیان فروفرستاده شده است و هیچ شکی در آن نیست.(۲) سجده
این تاکید را خداوند همواره در قرآن ذکر می کنند.
همیشه از خودم می پرسیدم که چرا خداوند از بین این همه حروف تنها این سه مورد را انتخاب کرده است؟ آیا نمایانگر یکی از اسامی او یا اسامی سوره ها است؟ هیچ کدام از این دو مورد ثابت نشده است و اگر این حروف را حذف کنیم هیچ تغییر ظاهری در معنای قرآن پدید نمی آید و باید این حروف در ارتباط با اسامی خدا یا اسامی سوره ها باشند.
منطقا خداوند نباید این حروف را به صورت اتفاقی در کتابش قرار داده باشد و قطعا این حروف استفاده ای در جهت ثابت کردن یکتا بودن و حق بودن قرآن دارد. در این صورت حتما با تغییر آن ها، کل قرآن به هم می ریزد. حال چگونه می توان این این ساختار را کشف کرد و عدد ۷ را به آن مربوط ساخت؟
برای اینکه به نتایج خوبی برسم، از یک روش علمی استفاده کردم و کار خود را با پاسخ به این سوال شروع کردم: آیا می توان از این حروف در جهت اثبات یکتا بودن قرآ» استفاده کرد؟

● توزیع حیرت انگیز حروف خاص
من دومین آیه از سوره بقره را در زیر آورده ام و زیر هر حرف تعداد حروف الف و لام و میم را قرار داده ام.
ذَلِکَ الْکِتَبُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِلْمُتَّقِینَ
۳ ۰ ۰ ۰ ۲ ۲ ۱
بدین ترتیب عدد ۳۰۰۰۲۲۱ به دست می آید. این عدد مضربی از ۷ می باشد:
۳۰۰۰۲۲۱ = ۷ * ۴۲۸۶۰۳
بنابراین عددی که توزیع این حروف را بیان می کند،‌ مضربی از ۷ است. اما آخرین سوره ای که الف لام میم دارد چه طور؟
آیه دوم سوره سجده را می نویسیم و زیر هر کلمه تعداد تکرار این حروف مخصوص را می نویسیم. همچنین باید توجه کنیم که کلمه الکتاب در عربی بدون الف نوشته شده بود....... این رازی است که بعدا به آن اشاره می کنیم.
تَنْزِیلُ الْکِتَبِ لا رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعَلَمِینَ
۴ ۰ ۱ ۰ ۰ ۲ ۲ ۱
که عدد ۴۰۱۰۰۲۲۱ به دست می آید و مضربی از ۷ است
۴۰۱۰۰۲۲۱ = ۷ * ۵۷۲۸۶۰۳
می بینیم که این توزیع چه قدر دقیق است. این توزیع دقیق فقط شامل حروف نمی شود بلکه کلمات را نیز در بر می گیرد.

● توزیع حیرت انگیز کلمات
در قسمت قبلی کلماتی را بررسی کردیم که یا این حروف خاص را داشتند یا نداشتند. حال می پرسیم که آیا توزیع این حروف در آیه و در تمامی کلمات، رابطه ای با عد ۷ دارند؟ کلماتی که این حروف را دارند چه طور؟ آیا رابطه مشابهی وجود دارد؟
می گوییم که : اگر حروف الف لام میم بر اساس رابطه ای با عدد هفت توزیع شده اند، کلماتی نیز که آن ها را دارند،‌به طور مشابهی پراکنده شده اند. دوباره این دو آیه را می نویسیم و عدد ۱ را برای کلماتی که این حروف را داردن و عدد صفر برای کلماتی که آن ها را ندارند که این روشی علمی شناخته شده ای می باشد.
ذَلِکَ الْکِتَبُ لا رَیْبَ فِیهِ هُدًی لِلْمُتَّقِینَ
۱ ۰ ۰ ۰ ۱ ۱ ۱
بدین ترتیب عدد ۱۰۰۰۱۱۱ به دست می آید که به صورت زیر مضربی از عدد هفت است.
۱۰۰۰۱۱۱ = ۷ * ۱۴۲۸۷۳
همین کار رابرای آیه دوم سوره سجده می کنیم:
تَنْزِیلُ الْکِتَبِ لَا رَیْبَ فِیهِ مِنْ رَبِّ الْعَلَمِینَ
۱ ۰ ۱ ۰ ۰ ۱ ۱ ۱
می بینیم که باز هم مضربی از عدد ۷ است به صورت زیر:
۱۰۱۰۰۱۱۱ = ۷ * ۱۴۴۲۸۷۳
خواننده عزیز این رابطه ها به نظر شما اعجاب بر انگیز نیست؟ فکر می کنید اتفاقی به وجود آمده اند؟ واگر اتفاقی باشد آیا ممکن است که در تمام قرآن بدین صورت باشد؟

● یک رابطه اعجاب برانگیز
این رابطه اعجاب برانگیز به همین جا خاتمه نمی یابد و با کل قرآن سازگار است.
اگر تعداد حروف آیه دوم سوره بقره را بشمریم به عدد ۲۶ می رسیم و آیه دوم سوره سجده ۲۹ حرف دارد. و اگر این دو عدد را در کنار هم قرار دهیم به عدد ۲۹۲۶ می رسیم که مضربی از عدد هفت است.
۲۹۲۶ = ۷ * ۴۱۸
این نشان دهنده رابطه بین حروف و عدد هفت است. علاوه بر این رابطه عجیب دیگری داریم که بین حروف و کلمات دارای سه حرف الف لام میم است.

● رابطه شگفت انگیز بین حروف و کلمات
در آیه دوم سوره بقره تعداد کلماتی که در این آیه دارای این سه حرف مخصوص هستند برابر با ۴ می باشد و تعداد دفعاتی که الف لام میم استفاده شده است برابر با ۸ است یعنی دو برابر. یعنی داریم:
تعداد کلماتی که الف لام میم دارند: ۴
تعداد دفعاتی که الف لام میم که به کار برده شده اند: ۸
اگر این دو عدد را در کنار هم قرار دهیم باز هم مضربی از ۷ است. یعنی:
۸۴ = ۷ * ۱۲ علاوه بر این عدد ۱۲ نیز از حاصلجمع ۸ و ۴ به دست می آید.
در آیه دوم سوره سجده تعداد کلماتی که دارای این سه حرف مخصوص هستند برابر با ۵ است و تعداد دفعات استفاده از این حروف برابر با ۱۰ است. یعنی دو برابر! و همان رابطه قبلی بر قرار است و داریم:
تعداد کلمات دارای این سه حرف: ۵
تعداد دفعات استفاده از این حروف: ۱۰
با در کنار هم قرار دادن این دو عدد، عدد ۱۰۵ حاصل می شود که به صورت زیر مضربی از ۷ است:
۱۰۵= ۷ * ۱۵ علاوه بر این عدد ۱۵ نیز حاصلجمع دو عدد ۵ و ۱۰ است.
حتی اعدادی که در این دو مرحله استفاد شد یعنی ۱۵ و ۱۲ را اگر در کنار هم قرار دهیم یعنی ۱۵۱۲ نیز مضربی از هفت است:
۱۵۱۲= ۷*۲۱۶
عددی که در این جا استفاده شد یعنی ۲۱۶ به طور حیرت انگیزی با عدد سوره هایی که با این سه حرف مخصوص شروع می شوند مرتبط است یعنی:
۲۱۶=۶*۶*۶

● یک طراحی بسیار زیبا
به آیه دوم سوره بقره و آیه دوم سوره سجده اگر نگاهی بیاندازیم می بینیم که کلمه الکتاب بدون الف استفاده شده است یعنی به صورت الْکِتَبِ است. حال متوجه می شوید که اگر این کلمه با الف نوشته می شد آن وقت نه تنها این رابطه ، بلکه تمامی قرآن به هم می ریخت. حتی اگر کاتبان قرآن هم اشتباهی به این سادگی می کردند، کل قرآن به هم می خورد.

● تکرار اعجاب برانگیز حروف
اگر حروف و کلمات قرآن را بررسی کنیم به همین نتیجه می رسیم. یعنی نظمی پیچیده و مستتر. اگر تعداد این سه حرف مخصوص را در آیه شریفه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ بشماریم به نتیجه زیر می رسیم.
تعداد حرف میم: ۳
تعداد حروف لام: ۴
تعداد حروف میم: ۳
این سه عدد را اگر در کنار هم قرار دهیم باز هم مضربی از عدد ۷ است آن هم به چه زیبایی:
۳۴۳=۷*۷*۷
آخرین عدد، ۱ است و شماره این آیه نیز ۱ است و آیه اول نیز می باشد. آیا این روابط اثباتی در یگانه بودن کتاب خداوند نیست؟
هنوز این سوال برایم مطرح بود که چرا این سه حرف در ابتدای ۶ سوره آمده است؟ و علت انتخاب سوره هایی خاص که با این حروف انتخاب شده اند چیست؟
اجازه دهید تمامی سوره هایی که با این حروف آغاز می شوند را بنویسیم. چیدمانی حیرت انگیز از سوره هایی که با سه حرف الف لام میم شروع می شوند:
همانطور که گفتیم در قرآن ۶ سوره هستند که با این حروف آغاز می شوند. حال آیا ساختاری بر اساس عدد ۷ وجود دارد؟
خداوند والا و بلند مرتبه سیستمی برای سوره هایی که با این حروف آغاز می شوند قرار داده است. حال این ما هستیم که باید به دنبال آن برویم. چرا برخی از این سوره ها طولانی و برخی کوتاه هستند؟ چرا چهار تای این سوره ها در مکه ( سوره های عنکبوت، روم، لقمان و سجده) و ۲ تا در مدینه ( سوره های بقره و آل عمران) نازل شده اند؟
ما این سوالات را با دلایلی ریاضی و علمی ثابت می کنیم.

▪ حقیقت اول
چرا سه حرف الف لام میم در ابتدای سوره آمده اند و شماره آیه آن ها ۱ است؟ علت این کار به عدد هفت برمی گردد.
اگر عدد ۱ را شش بار( به تعداد سوره ها) در کنار هم قرار دهیم به عدد ۱۱۱۱۱۱ می رسیم که مضربی از ۷ است:
۱۱۱۱۱۱=۱۵۸۷۳*۷
▪ حقیقت دوم
سوره هایی که دارای این سه حرف الف لام میم هستند توسط خداوند علیم به گونه ای زیبا در بین ۲۹ سوره ای که دارای حروف مخصوص هستند چیده شده است به طوری که وقتی این اعداد را در کنار هم قرار دهیم باز هم مضربی از عدد ۷ می شود.
سوره بقره: ۱
سوره آل عمران:۲
سوره عنکبوت: ۱۵
سوره روم: ۱۶
سوره لقمان: ۱۷
سوره سجده: ۱۸
اگر اعداد را در کنار هم قرار دهیم عدد ۱۸۱۷۱۶۱۵۲۱ به دست می آید به گونه زیبایی مضربی از ۷ است:
۵۲۹۷۸۴۷*۷*۷*۷=۲۱ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸
حتی عدد آخر که ۵۲۹۷۸۴۷ می باشد ترکیبی از عدد هفت به صورت زیر است:
۶*۷ = ۴۲ = ۷+۴+۸+۷+۹+۲+۵
خواننده عزیز فراموش نکنید که عدد ۶ آخری بی جهت نیست. بلکه اگر به یاد داشته باشید تعداد سوره هایی که با حروف الف لام میم شروع می شود ۶ است.

▪ حقیقت سوم
دو سوره ای که بر پیامبر اکرم در مدینه نازل شد، سوره های بقره و آل عمران موقعیت های ۱ و ۲ را به ترتیب دارند. ۲ در کنار عدد یک می شود ۲۱ که مضربی از عدد ۷ است:
۲۱=۷*۳
در مورد سوره های دیگر که با این حروف آغاز می شوند چه طور؟ سوره های دیگر که در مکه نازل شده اند به ترتیب ۱۵، ۱۶،۱۷ و ۱۸ هستند که این عدد نیز مضربی از عدد ۷ است:
۲۵۹۵۹۴۵*۷=۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸
هر دو نوع این سوره ها با عدد هفت در ارتباط هستند. علاوه بر این اگر به قرآن نگاه بیاندازیم، دو نوع از سوره ها را می بینیم که با حروف مخصوص الف لام میم آغاز شده اند. دو تا از آن ها که بقره و آل عمران هستند پشت سر هم هستند و ۴ تا از آن ها نیز پشت سر هم هستند که سوره های عنکبوت، روم،لقمان و سجده هستند. اگر دو عدد ۴ و ۲ را نیز در کنار هم قرار دهیم نیز مضربی از عدد ۷ هستند.
گروه اول: ۴
گروه دوم: ۲
۶*۷=۴۲
باز هم می بینید که عدد ۶ بی جهت این جا نیامده است و تعداد سوره هایی که با حروف الف لام میم آغاز شده اند شش است.
▪ حقیقت چهارم
حال محاسباتمان را با تعداد آیه های سوره ها ادامه می دهیم و می نویسیم:
بقره:۲۸۶
آل عمران: ۲۰۰
عنکبوت:۶۹
روم:۶۰
لقمان :۳۴
سجده: ۳۰
اگر این اعدا را به ترتیب زیر بچینیم باز هم مضربی از عدد هفت است:
۴۳۳۵۱۵۲۷۴۲۸۹۸*۷=۲۸۶ ۲۰۰ ۶۹ ۶۰ ۳۴ ۳۰
اگر اعداد این آیه ها را با هم جمع بزنیم باز هم مضربی از عدد هفت است:
۹۷*۷=۶۷۹=۲۸۶+۲۰۰+۶۹+۶۰+۳۴+۳۰
حال اگر تک تک اعداد را با هم جمع بزنیم باز هم مضربی از عدد ۷ است:
۷*۷=۴۹=۶+۸+۲+۰+۰+۲+۹+۶+۰+۶+۴+۳+۰+۳
خواننده عزیز توجه کنید که عملیات ریاضی ما به مضربی از دو عدد ۷ پشت سر هم خاتمه یافت. آیا بشر قادر به ایجاد چنین نظمی است؟

● بیشتر چه؟
بعد از بیش از ۲۰ عملیات ریاضی باز هم چیز های زیادی برای یافتن وجود دارد.
من می خواهم از کسانی که یکتایی قرآن را زیر سوال می برند بپرسم که: آیا حضرت محمد(ص) متخصص ریاضی و اعداد بوده است؟ آیا وسیله ای برای محاسبه این عملیات در اختیار داشته است؟ یا اینکه خداوند این نظم را قرار داده است؟
اگر فقط و فقط یک حرف در قرآن کم می شد،‌ سوره ای جابجا می شد، آیه ای جابجا می شد، این نظم به کلی از بین می رفت. آیا این یافته ها اثباتی محکم برای آسمانی بودن این کتاب در دوره ماتریالیسم ما نیست؟
▪ علت انتخاب این حروف برای شروع سوره ها چیست؟
ممکن است بگوییم که شاید این کار خودش نوعی معجزه باشد. معجزه این حروف اثباتی برای یکتایی قرآن است و هیچ کس نمی تواند چنین کتابی بنویسد. همچنین ثابت می کند که این کتاب از طرف خداوند نازل شده است. کسی نمی تواند کتابی بنویسد که ترتیب حروف آن را تحت کنترل داشته باشد و همه آن با یک عدد در ارتباط باشند. یک علت دیگر برای استفاده از این حروف آن است که عدم تحریف قرآن ثابت شود.
▪ چرا بعضی از حروف تکرار شده اند و برخی دیگر نه؟
بعضی از حروف تکرار شده اند و برخی دیگر ظاهرا دارای معجزه نیستند،( منظور نویسنده آن است که برخی از حروف را خداوند عمدا این گونه در ابتدای برخی سوره ها قرار داده اند تا ما به دنبال علت این کار برویم و در نتیجه آن به معجزه بودن قرآن اطمینان کنیم و در مرحله بعد به دنبال دیگر معجزات حروف و اعداد برویم. مترجم) همان طور که در حروف الف لام میم دیدیم.
خداوند خواستار این بوده اند که این حروف عاملی برای به اسلام گرویدن برخی از غیر مسلمانان باشد که در عین حال خردمند و روشنفکر هستند. علاوه بر این، معجزه این حروف می تواند دلگرمی خوبی برای مسلمانان و باعث غرور و افتخار آن ها باشد که چنین کتاب و دینی دارند.
▪ آیا فقط همین بود؟
این تنها یکی از بی شمار معجزات قرآن است. من اعتقاد دارم که خداوند تمامی حروف کتابش را به همین ترتیب چیده است. نایافته های بسیاری در مورد حروف مخصوص باقی مانده است.
برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر شما خواننده عزیز می توانید کتاب " The Secrets of Alif Lam Mim’s Miracle" را مطالعه کنید. برای به دست آوردن اطلاعات بیشتر در مورد عدد ۷ در قرآن، مطالعه کتاب" The Encyclopaedia of Numeric Miracle" توصیه می شود.