Tracert

آموزش دستور  Tracert

همان طور که از نام Tracert پیداست، کار آن ردیابی کردن مسیر است. دستور Tracert یکی از دستورات خیلی مفید خط فرمان است که به کمک آن می توانیم از مسیری که بسته های ما در شبکه طی می کنند تا به مقصد برسند اطلاعات خوبی کسب کنیم.

دو سناریوی زیر می تواند کاربرد دستور Tracert را روشن تر کند :

سناریو اول :

در نظر بگیرید وقتی وب سایتی مانند iran.ir را باز می کنید این درخواست چه مسیری را طی می کند تا به  iran.ir برسد ؟

سناریو دوم :

حالتی را در نظر بگیرید که مدیر شبکه اینترانت شرکتی هستید که دارای چند شعبه در شهرهای مختلف است و در حال حاضر ارتباط با یک یا چند بخش دچار اختلال شده است. ممکن است این مشکل علل مختلفی داشته باشد مثلا یک یا چند روتر از کار افتاده باشند یا مسیر ارتباطی بین روتر ها دچار اختلال شده باشد. با این حساب چطور محدوده مشکل پیش آمده را تعیین کنیم؟

دستور Tracert پاسخی به این سوالات است. اما پیش از شروع کار دستور Tracert بهتر است کمی در مورد نحوه عملکرد این ابزار بیشتر بدانیم :

Tracert با ارسال بسته های ICMP با TTL های متفاوت مسیر را مشخص می کند. بسته ها در مسیر ارسالی با گذر از هر روتر حداقل یکی از TTL های آن ها کاسته می شود. به بیان دیگر هر بسته برای عبور از هر روتر باید حداقل یک TTL عوارض بپردازند تا بتوانند عبور کنند. در این صورت با درصد بالایی هر TTL یک هاپ محسوب می شود. ( در صورتی که پردازش هر Packet در روتر بیش از یک ثانیه طول بکشد به ازای هر ثانیه TTL بیشتری از Packet کم می شود ) زمانی که TTL بسته به صفر می رسد، روتر باید یک بسته ICMP Time Exceeded Message را به کامپیوتر مبدا برگرداند.

دستور Tracert با فرستادن اولین بسته با TTL=1 ، اولین هاپ را مشخص می کند و هر بار به مقدار TTL یکی اضافه می کند تا هاپ های بعدی را مشخص کند. این فرایند تا زمانی انجام می شود که مقدار TTL به حداکثر مجاز خودش برسد یا اینکه به مقصد برسیم. پس Tracert از بسته های ICMP Time Exceeded Message ای که روتر ها به مبدا می فرستند برای تعیین مسیر استفاده می کند. البته بعضی از روترها هم هستند که بسته هایی را که TTL آن ها به پایان رسیده به طور ناجوانمردانه ای دور می اندازند و بسته ICMP Time Exceeded Message را به مبدا نمی فرستند بنابراین توسط Tracert قابل شناسایی نیستند.

  

netsh-command

 تغییر تنظیمات IP به سادگی یک Run as administrator


 در این آموزش می خواهیم روشی را به شما آموزش دهیم که به سادگی یک Run as administrator بتوانید تنظیمات IP خاصی را بر روی کامیپوتر قرار دهید اما پیش از آن دو سوال کلیدی مطرح می شود:

 1-      اصلا چرا باید IP سیستم را تغییر دهیم؟

 2-      مگر تغییر دادن IP در سیستم کار سختی است؟

 

سناریو:

 من یک لپ تاپ دارم. لپتاپ من 2 کارت شبکه دارد. یک کارت شبکه وایرلس و یک کارت شبکه Ethernet. من در شرکتی کار می کنم که در آن جا IP ها برای مدیریت بهتر کلاینت ها و سرویس های شبکه، به صورت Static تعریف شده است. دراین شبکه از DHCP استفاده نمی کنیم. من با استفاده از کارت شبکه وایرلس به شبکه شرکت متصل می شوم. تنظیمات IP سیستم من در محل کارم باید به این شکل باشد

 
خب برای تنظیم کردن این IP Address باید مراحل زیر را طی کنم:

 Network and Sharing Center >> Click “Local Area Connection” >> Properties >> TCP/IPv4


وقتی به خانه بر می گردم لپ تاپم را هم با خودم می برم. رنج IP برای اینترنت خانگی 192.168.100.0 است. برای استفاده اینترنت خانگی باید تنظیمات IP را تغییر دهم. خوشبختانه در اینجا DHCP فعال است. تنها کاری که باید انجام دهم این است که تنظیمات IP سیستمم را بر روی Obtain an IP address Automatically قرار دهم. اما برای همین تغییر هم باید مراحل بالا را طی کنم! خب حالا من این کار را باید هر روز انجام دهم!

بر اساس سناریو بالا می بینید که در بسیاری از مواقع برای دستگاه های قابل حمل تنظیمات IP باید تغییر کند. همینطور دیدید که برای اعمال تغییرات چه راه طولانی ای را باید طی کنید. خب من برای اینکه در مصرف "وقت" و "کلیک" صرفه جویی کنم از راه حل زیر کمک گرفتم:

 

ARP

آموزش دستور ARP

قبل از آموزش فرمان ARP ، بهتر است در مورد مفهوم ARP ( Address Resolution Protocol ) توضیح مختصری خدمت شما دوستان و علاقه مندان به شبکه بدهیم. همان طور که می دانید انتقال دیتا در یک شبکه، بر پایه IP است. IP یک شناسه منطقی است و در لایه اینترنت کار می کند . بسته های IP خود در Frame های لایه فیزیکی قرار می گیرند و سپس درون شبکه ارسال می شوند. اما باید به این نکته توجه کرد که Device ها و Workstation های درون شبکه محلی برای ارتباط با یک دیگر نیازمند دانستن آدرس سخت افزاری یک دیگر هستند. این در حالیست که ما از کامپیوتر ها و Device هایی مانند مودم،روتر،پرینتر و .... که در شبکه با آن ها کار می کنیم فقط IP آن ها را می دانیم در حالی که در عمل به شناسه سخت افزاری یا Mac Address آن ها نیاز است !

ارتباط بین دوکامپیوتر در ظاهر به وسیله IP انجام می گیرد ولی در واقعMac Address  ها هستند که این ارتباط را برقرار می کنند. سوالی که پیش می آید این است که یک سیستم از کجا آدرس MAC سیستم های دیگری را که می خواهد از طریق شبکه با آنها ارتباط برقرار کند را بیابد؟ پاسخ پروتکل ARP است. ARP مسئول تبدیل IP به Mac Address است. این پروسه از طریق Broadcasting در داخل شبکه انجام می شود.بدین صورت که کامپیوتر ارسال کننده در داخل شبکه فریاد میزند که " این آدرس IP متعلق به چی کسی است؟ من آدرس MAC تو را نیاز دارم ! ". این Broadcast  به داخل شبکه فرستاده می شود و همه ی کامپیوتر ها ، data های Broadcast  را دریافت می کنند .سپس کامپیوتری که آدرس IP ارسال شده متعلق به او می باشد در پاسخ ، آدرس MAC خود را می فرستد. در نهایت این پروسه با در اختیار قرار دادن آدرس MAC به کامپیوتری که برای ارسال داده های خود نیازمند آن آدرس بود کامل می شود.

برای کاهش تعداد Broadcast  ها و در نتیجه کاهش ترافیک شبکه، از یک Client Cache که آدرس ها را برای یک بازه زمانی درون یک جدول نگهداری می کند، استفاده می شود. این جدول(ARP Table یا ARP Cache) هر 120 ثانیه Reresh می شود و تغییرات احتمالی را چک می کند.

به این نکته توجه کنید که ARP Table ویندوز را با Mac Address Table سوییچ اشتباه نکنید. Mac Address Table سوئیچ ، مشخص کننده این است که کدام Mac Address به کدام پورت سوئیچ  مربوط است که اگر بسته ای به سوئیچ برسد ، Mac Address مقصد آن را می خواند و بسته را بر روی پورت مربوط به آن می فرستد.

 

دستور ARP

با زدن این دستور در خط فرمان CMD ، لیستی از گزینه های روی میز (سویئچ های) ARP به شما نمایش داده خواهد شد.

  

Net Start

آموزش دستور Net Start

با استفاده از فرمان Net Start می توان سرویس ها را اجرا کرد.(چه سرویس های ویندوز و چه سرویس های غیر ویندوز) برای دیدن اطلاعاتی در مورد دستور Net Start می توان از Help آن به روش زیر استفاده کرد:

Net Start /help

در تصویربه کمک دستور Net Start دو سرویس Run شده اند که اولی متعلق به ویندوز است و دومی متعلق به یک نرم افزار است

به یاد داشته باشید که اگر نام دستور از دو بخش تشکیل شده باشد و بین آنها فاصله باشد حتما آنها را بین " " قرار دهید


اگر می خواهید ببینید در حال حاضر چه سرویس های در حال اجرا هستند، دستور Net Start را بدون هیچ Option ای استفاده کنید:

Net Start

Net View

آموزش دستور Net View

فرمان Net View برای مشاهده منابع Share شده (فولدرها، پرینترها، و...) در شبکه بسیار کارآمد است.  با فرمان Net View می توانید منابع Share شده یا کامپیوتر های داخل شبکه را مشاهده کنید . در برخی موارد قبل از استفاده از فرمان Net View باید از فرمان های دیگر مثل Net Use استفاده کنید.

اگر فرمان Net View را بدون هیچ گزینه دیگری در CMD تایپ کنید ، بسته به نوع شبکه که در آن قرار دارید فرمان Net View لیست کامپیوترهای آن شبکه را به شما نشان می دهد، مثلا اگر در یک شبکه تحت Domain هستید فرمان Net View فقط کامپیوتر های آن Domain را نشان می دهد.

اگر می خواهید منابع Share شده یک کامپیوتر خاص را ببینید پس از فرمان Net View نام آن کامپیوتر را وارد کنید:

Net View \\NoSignal


حتی می توانید پرینتری که توسط این کامپیوتر Share شده را هم ببینید

  

ipconfig

آموزش دستور ipconfig

 کسانی که در حوزه شبکه فعالیت می کنند حتما با فرمان ipconfig آشنایی دارند. با استفاده از فرمان ipconfig می توانید تنظیمات IP مربوط به کارت های شبکه خود را مشاهده کنید و در آن ها تغییراتی ایجاد کنید. به عنوان مثال می توانید:

IP و شناسه MAC کارت های شبکه خود را ببینید.

از DHCP در خواست IP جدید کنید.

خود را از قید DHCP رها کنید و به صورت دستی یا اتوماتیک به کارت شبکه هایتان IP بدهید.

DNS Cache خود را خالی یا Refresh کنید.

 

Ping

دستور Ping چیست ؟

Ping یکی از ابزارهای کاربردی در تست و خطایابی شبکه های کامپیوتری است. به کمک دستور Ping می توانیم اطلاعات مهمی در مورد کامپیوتر ها و هر آنچه که در شبکه IP می گیرد بدست آوریم. با استفاده از دستور Ping می توان به اطلاعات مهمی در مورد اتصال یا عدم اتصال کلاینت به شبکه ، نام کامپیوتر یا همان Computer Name کلاینت ها، نوع سیستم عامل ، IP های ورژن 4 و ورژن 6 ، وجود Noise در شبکه ، وجود یک سیستم امنیتی مانند فایروال ، اتصال یا عدم اتصال به اینترنت و اطلاعاتی از این قبیل دست یافت. سادگی استفاده از دستور Ping و اطلاعات ارزشمندی که در اختیار مان می گذارد باعث شده که این دستور به یکی از محبوبترین و کاربردی ترین ابرازهای شبکه تبدیل شود.

ساده ترین حالت استفاده دستور Ping ،Ping کردن یک node در شبکه بدون استفاده از سوئیچ های دیگر دستور Ping است . یک node می تواند یک کامپیوتر باشد، یا یک روتر، یک وبسایت، یا پریتنری که قابلیت IP گرفتن داشته باشد و یا ...

برای Ping کردن یک node باید IP یا نام آن node را بدانید. این نام  Domain Name و یا NetBIOS Name می باشد .

Centos

ریست کردن پسورد root در لینوکس Centos :

اگر پسورد کاربر root را در سیستم عامل لینوکس فراموش کردید برای بازیابی آن کافی است مراحل زیر را انجام دهید:

۱- در زمان بوت شدن سیستم عامل ، وارد منوی بوت grub می شویم و کلید e از صفحه کلید را فشار می دهیم:

boot grub stage

۲- سپس گزینه دوم … kernel /vmlinuz را انتخاب می کنیم و  کلید e از صفحه کلید را فشار می دهیم:

edit Kernel Parameters

۳- به انتهای دستور :

rhgb quiet

عدد ۱ را اضافه می کنیم تا لینوکس در مد تک کاربره بوت شود :

rhgb quiet 1

و کلید enter را می زنیم تا تغییرات اعمال شود سپس کلید b  را می زنیم تا سیستم عامل لینوکس بوت شود.

۴- دستور runlevel  را اجرا می کنیم باید خروجی ۱ باشد یعنی سطح اجرا لینوکس مد تک کاربره می باشد.

linux runlevel

۵- و در آخر با اجرای دستور passwd پسورد root را ریست می کنیم:

ریست پسورد root

– البته برای بازیابی پسورد کاربر root می توانیم از طریق rescue mod نیز اقدام کنیم.