Tracert

آموزش دستور  Tracert

همان طور که از نام Tracert پیداست، کار آن ردیابی کردن مسیر است. دستور Tracert یکی از دستورات خیلی مفید خط فرمان است که به کمک آن می توانیم از مسیری که بسته های ما در شبکه طی می کنند تا به مقصد برسند اطلاعات خوبی کسب کنیم.

دو سناریوی زیر می تواند کاربرد دستور Tracert را روشن تر کند :

سناریو اول :

در نظر بگیرید وقتی وب سایتی مانند iran.ir را باز می کنید این درخواست چه مسیری را طی می کند تا به  iran.ir برسد ؟

سناریو دوم :

حالتی را در نظر بگیرید که مدیر شبکه اینترانت شرکتی هستید که دارای چند شعبه در شهرهای مختلف است و در حال حاضر ارتباط با یک یا چند بخش دچار اختلال شده است. ممکن است این مشکل علل مختلفی داشته باشد مثلا یک یا چند روتر از کار افتاده باشند یا مسیر ارتباطی بین روتر ها دچار اختلال شده باشد. با این حساب چطور محدوده مشکل پیش آمده را تعیین کنیم؟

دستور Tracert پاسخی به این سوالات است. اما پیش از شروع کار دستور Tracert بهتر است کمی در مورد نحوه عملکرد این ابزار بیشتر بدانیم :

Tracert با ارسال بسته های ICMP با TTL های متفاوت مسیر را مشخص می کند. بسته ها در مسیر ارسالی با گذر از هر روتر حداقل یکی از TTL های آن ها کاسته می شود. به بیان دیگر هر بسته برای عبور از هر روتر باید حداقل یک TTL عوارض بپردازند تا بتوانند عبور کنند. در این صورت با درصد بالایی هر TTL یک هاپ محسوب می شود. ( در صورتی که پردازش هر Packet در روتر بیش از یک ثانیه طول بکشد به ازای هر ثانیه TTL بیشتری از Packet کم می شود ) زمانی که TTL بسته به صفر می رسد، روتر باید یک بسته ICMP Time Exceeded Message را به کامپیوتر مبدا برگرداند.

دستور Tracert با فرستادن اولین بسته با TTL=1 ، اولین هاپ را مشخص می کند و هر بار به مقدار TTL یکی اضافه می کند تا هاپ های بعدی را مشخص کند. این فرایند تا زمانی انجام می شود که مقدار TTL به حداکثر مجاز خودش برسد یا اینکه به مقصد برسیم. پس Tracert از بسته های ICMP Time Exceeded Message ای که روتر ها به مبدا می فرستند برای تعیین مسیر استفاده می کند. البته بعضی از روترها هم هستند که بسته هایی را که TTL آن ها به پایان رسیده به طور ناجوانمردانه ای دور می اندازند و بسته ICMP Time Exceeded Message را به مبدا نمی فرستند بنابراین توسط Tracert قابل شناسایی نیستند.