VPLS

 استفاده از سرویس VPLS برای ایجاد شبکه‌های شهری‌

تاریخچه
شبکه‌های خصوصی مجازی (VPN) در اوایل دهه 1980 به دنیای شبکه معرفی شدند. در آن زمان این شبکه‌ها با استفاده از خطوط استیجاری (Leased Line) ایجاد می‌شدند. در سال 1990 با توجه به تحولات در عرصه فناوری و پیدایش فناوری Frame Relay، ساختار شبکه‌های مجازی نیز تغییر کرد. در اواخر دهه 90 یعنی زمانی که MPLS به دنیای شبکه پا نهاد، انواع جدیدی از VPNها معرفی شدند. در آن زمان این شبکه‌ها به طور کلی به سه گروه تقسیم می‌شدند:

 دسته یکم: VPNهای لایه سه که عموماً بر بستر IP پیاده‌سازی می‌شدند و به Virtual Private Routed Network  موسوم بودند.

دسته دوم: VPNهای لایه دو که به طور عمومی به صورت P2P تعریف می‌شدند و به Virtual Leased Line) VLL)معروف بودند.

دسته سوم: VPNهای لایه دویی که به صورت P2MP پیکربندی می‌شدند. این VPNها برخلاف IP-VPNها ترافیک غیر IP را نیز منتقل می‌نمودند.

سرویس VPLS چیست؟
سرویس VPLS که به Transparent LAN Service) TLS) نیز معروف است، در حقیقت یک سرویس اترنت P2MP است که می‌تواند یک یا چند ناحیه شهری را پوشش‌دهد و اتصال بین چندین سایت را که به یک LAN اترنت متصلند فراهم ‌نماید. برخلاف سرویس اترنت، P2MP که در حال حاضر روی بستری ارائه می‌شود که ترکیبی از سوییچ‌های اترنت است، VPLS از زیرساخت IP-MPLS برای ارائه سرویس استفاده می‌نماید. به طور کلی می‌توان تصور کرد تمام کاربران یک شبکه VPLS بدون توجه به مکان فیزیکی، به صورت مجازی در یک LAN قرار دارند که برای هر سازمان می‌توان یک یا چند دامنه VPLS domain) VPLS)  را همچون VLAN به‌کار برد.

امروزه سرویس اترنت شهری که فراهم‌کنندگان سرویس در نواحی مختلف آن‌را ارائه می‌کنند و اغلب اتصالات نقطه‌به‌نقطه بین چندین سایت، در همان شبکه شهری است. به هر حال هدف نهایی اترنت شهری، گذر از اتصال نقطه ‌به ‌نقطه در محدوده ناحیه شهری به ارائه اتصال چند نقطه به چندنقطه در داخل یک ناحیه شهری و یا چندین ناحیه شهری است. به عبارت دیگر، ارائه سرویس به سازمان به گونه‌ای انجام شود که تمام سایت‌های آن در صورت اتصال به LAN به صورت یکسان ظاهر شوند؛ صرف‌نظر از این‌که آیا این سایت‌ها در یک ناحیه شهری هستند یا در چندین ناحیه شهری گسترده شده‌اند. پس یکی از مطرح‌ترین روش‌ها برای تحقیق‌ این تصور، سرویسLAN   خصوصی مجازی (VPLS) است که اتصال اترنت چندنقطه به چندنقطه را هم در داخل و هم بین شبکه‌های شهری تحت شبکه فراهم‌کننده سرویس IP/MPLS قابل توسعه فراهم‌می‌نماید.

استاندارد VPN در لایه دو
با توجه به ماهیت VPLS، این سرویس به سرعت در میان ارائه‌دهندگان سرویس فراگیر شد. زیرا با صرف هزینه بسیار کم قادر بودند سرویس‌های مبتنی بر FR و ATM خود را جایگزین نمایند. به این ترتیب با جهتگیری ارائه‌دهندگان سرویس به سمت ارائه این سرویس، لازم بود VPLSها به صورت استاندارد ارائه شوند. به این منظورIETF اقدام به تدوین استانداردی در زمینه ارائه این سرویس نمود. همان‌گونه که در شکل یک نشان داده شده است قسمت‌های مختلفی در تدوین استاندارد VPLS حضور دارند و هر یک مسئول استانداردسازی بخشی از این سرویس می‌باشند. 

شکل 1

گروه PWE3 روی رسانه انتقال VPLS، استانداردهای مربوطه را تدوین می‌نماید. این استاندارد سرویس‌هایی نظیرATM ،Frame Relay، اترنت و TDM را روی بستر MPLS پیاده‌سازی می‌نماید. در گذشته برای برقراری ارتباط میانVLANها و شبکه‌های L3VPN از استانداردی با عنوان Draft Martini استفاده‌می‌شد. این استاندارد، شبکه‌های مجازی لایه دو را روی شبکه‌های مجازی لایه سه Map می‌نمود. در حال حاضر با استفاده از استاندارد VPL می‌توان کلیه شبکه‌ها را در لایه‌های مختلف به یکدیگر مرتبط نمود.