کابل های مخابراتی

کابل های مخابراتی از نظر ماهیت ، به دو دسته کلی کابل های مسی و کابل های نوری تقسیم می شوند.

 انواع کابل های مسی :

1. کابل ژله فیلد خاکی (BFC) : این نوع کابل در شبکه های مخابراتی برای کابل مشترکین به صورت مستقیم در زیر خاک استفاده و از 10 زوج تا 1800 زوج تولید می شود.

2. کابل ژله فیلد کانالی (CFC) : در شبکه های تلفنی به منظور کابل مشترکین از این نوع کابل استفاده می شود که برای نصب در کانال مناسب بوده و از 100 زوج تا 2400 زوج تولید می گردد.

3. کابل ایرکور کانالی (CUC) : این نوع کابل بین مراکز مخابراتی و از مراکزمخابراتی تا کافو مورد بهره برداری قرار می گیرد. ضمنآ مناسب نصب در کانال بوده و از 600 زوج تا 2400 زوج تولید می شود.

4. کابل هوایی مهاردار (SSC) : در شبکه های محلی و روستایی بصورت نصب بر روی تیرهای نگهدارنده استفاده می گردد.

5. کابل هوایی ساده (AC) : حهت اتصال مشترک به نقاط توزیع بکار میرود.

6. دوبل هوایی مهاردار (DW) : این کابل مشترک را به پست متصل می کند.

کابل های نوری و انواع آن :

1. کابل نوری ژله فیلد کانالی (OCFC) : عمومآ در شبکه های درون شهری و بین مراکز مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرد.

2. کابل نوری ژله فیلد خاکی (OBFC) : معمولا در شبکه های زیر ساخت و بین شهری در مساحت های طولانی استفاده می شود.

3. کابل نوری مهار دار هوایی (OSSC) : در مناطق روستایی و مخابراتی مورد استفاده قرار می گیرد و شکل کابل به صورت 8 می باشد.

تشخیص زوج سیم ها :

تشخیص زوج سیمها از روی رنگ آنها امکان پذیر است که به شرح ذیل می باشد:

رنگ زوج سیمها متشکل از 5 رنگ اصلی و 5 رنگ فرعی است که به ترتیب عبارتند از :

رنگهای اصلی :

1. سفید
2. قرمز
3. مشکی
4. زرد
5. بنفش

رنگهای فرعی :

1. آبی
2. نارنجی
3. سبز
4. قهوه ای
5. طوسی

با ترکیب رنگها ی اصلی وفرعی می توان 25 زوج تفکیک شده از هم داشته باشیم که زوج نشان دهنده اتصال است.

نحوه کار بدین صورت است که ابتدا رنگ اول اصلی با رنگهای فرعی زوج اول تا پنجم را به وجود می آورند  سپس رنگ دوم اصلی با رنگهای فرعی زوج ششم تا دهم را ایجاد  می کند و این روند تا  رنگ شماره پنج اصلی با رنگ شماره پنج فرعی که زوج 25 را نشان می دهد ادامه می یابد.

تو جه:

بدلیل وجود کابلهای مخابراتی با زوجهای بیشتر از 25زوج ، استفاده از این روش بدین سادگی امکان پذیر نخواهد بود

، لذا برای رفع این عیب ، کابلها ابتدا به دسته های 100 زوجی تقسیم شده و سپس هر دسته 100 زوجی به دسته کوچکتر

(25 زوجی ) تقسیم می شود

تشخیص دسته ها از روی رنگ نوار پیچیده شده بر روی دسته صورت می پذیرد. که از قانون رنگ زوج ها پیروی می کند.

· کافو :

در اصطلاح به ترمینال باکسی که کابلهای خروجی از MDF  را به جعبه پست ها متصل می کند کافو گفته می شود که به دو نوع پیچی و MDF  می باشد

تفاوت کافوهای پیچی و MDF  در ترمینال های آنهاست .

کافو ها از نظر تعداد زوج سیمهایی که به آنها متصل می شود به 3  نوع 1400و2400و3600 زوجی تقسیم می شوند .

کابل برگردان چیست؟

در بعضی از کافو ها به دلیل تقاضای بیش از حد شماره تلفن، این کافو ها پر می شود و مخابرات مجبور می شود که بعضی از شماره ها را به کافو های خلوت انتقال دهند که به این کار کابل برگردان می گویند. البته کابل برگردان در MDF هم می تواند انجام شود

· جعبه پست :

جعبه پست ها کابلهای خروجی از کافو ها دریافت کرده و انها را به مشترکین منتقل می کنند. و ار نظر ظاهر به 2 نوع فلزی و غیر فلزی تقسیم می شوند.

در نوع فلزی از ترمینالهای پیچی و در نوع غیر فلزی از نوع ترمینال های IDC  استفاده می شود .

جعبه پست بی سیم :

در مناطقی از شهرها که بدلیل بافت ظاهری آن امکان کابل کشی وجودندارد از نوعی دیگراز جعبه پستها که جعبه پست بی سیم می باشد استفاده می شود که دارای مزیت هایی نسبتبه جعبه پستهای قدیمی می باشد که عبارتند از:

1.   حذف خرابی های مرکز تا 75%

2.   کاهش زمان رفع خرابی موقت کابل

3.   به روز بودن اطلاعات واگذاری

4.   انجام عملیات برگردان به سهولت و کاهش زمان قطع بدون ارتباط مشترک

5.   عدم سیم کشی غیر مجاز

6.   نصب و تعمیر سریع

7.   عدم تخریب نمای ساختمانها

8.      در صورت تغییر مکان مشترک عملیات تغییر مکان ظرف کمتر از یک دقیقه از مرکز قابل انجام است.

· دستگاههای سنجش  :

· دستگاه زوج یاب :

این دستگاه قادر است انئاع خرابیهااعم از پارگی ،جابجایی ، همشنوایی والقایی و خرابیهای شیلد کابل راپیدا نموده و محلی آنرا اندازه گیری و نمایش دهد . علاوه بر این امکان اندازه گیری ولتاژهای AC  و DC تا 300 ولت ، جریلن لوپ و اهم شیلد کابل نیز وجود دارد .

· دستگاه تست مقاوت عایقی :

این دستگاه به منظور تست مقاومت عایقی کابل های مخابراتی به کار گرفته می شود .

v  فصل ششم ((Main Distribution Frame )MDF ) :

زوج سیم هایی که از اتاق سوئیچ به سمت MDF می آیند و بوق و پالس مشترک را حمل می کنند وارد این قسمت از مخابرات می شوند. ابتدا این زوج سیم ها از طریق کابل های چند ده رشته رشته وارد قسمت پشتی MDF که به آن سر شماره می گویند می شود در این قسمت ترمینال های مستطیل شکلی وجود دارند که در هر کدام از آنها می توان 64 و در بعضی حالات 128 شماره را متصل کرد این ترمینال های مستطیل شکل مانند تصویر زیر (به صورت تقریبی) می باشند.

همان طور که در تصویر بالا مشاهده می کنید به هر ترمینال چهار سیم متصل می شود. یک زوج سیم به قسمت پایینی ترمینال و یک زوج سیم به قسمت بالایی آن وصل می شود. معمولاً زوج سیم هایی که از اتاق سوئیچ به MDF می آیند به زوج سیم بالایی بالایی ترمینال متصل شده و زوج سیم پایینی توسط دو سیم به قسمت جلویی MDF متصل می شوند که قسمت جلویی MDF هم مانند سر شماره دارای همین ترمینال ها می باشد و زوج سیم پایینی سر شماره به زوج سیم پایینی قسمت جلویی MDF متصل می شود. البته در سرشماره این ترمینال ها به صورت افقی قرار دارند و به آن MDF افقی می گویند.

به قسمت جلویی MDF بوخت و به قسمت سرشماره بوخت افقی می گویند.

سیم های قسمت بالایی بوخت ها توسط کابل های چند ده رشته به اتاق کابل در طبقه ی زیر زمین مخابرات می روند و به این قسمت از مخابرات اتاق کابل می گویند. این کابل ها وارد حوضچه اصلی مخابرات شده و از این حوضچه انشعاب پیدا می کند و به حوضچه های فرعی می روند و از حوضچه های فرعی وارد دکه های مستطیل شکلی که به آنها کافو می گویند می شوند. در درون کافو هم بوخت وجود دارد. شماره ی مشترکین از سر دیگر بوخت ها وارد کابل زیر زمینی شده و از آنجا به کابل هوایی که بر روی دیوار است منتقل می شوند و سپس از کابل هوایی توسط جعبه پست منشعب شده و به منزل مشترکین وارد می گردد.

میز امتحان چیست؟

دستگاهی است که با آن می توان شماره ی مشترک را از سالن سوئیچ تا منزل مشترک تست کرد و حتی می توان فهمید که تلفن مشترک سالم است یا خیر. ابتدا اطلاعات بوخت شماره ی مشترک را پیدا می کنند و پس از وصل کردن بند هایی به شماره ی بوخت مشترک ( این بند ها به میز امتحان متصل است) با میز امتحان این شماره آزمایش می شود. این بند ها دو زوج سیم بالایی و پایینی بوخت ها را از هم جدا می کنند و همانطور که گفته شد، زوج سیم بالایی بوخت به سمت منزل مشترک می رود و زوج سیم پایینی به سرشماره و سالن سوئیچ متصل است.

اونو چیست؟

در بیرون از مخابرات کانکس بزرگی در کنار خیابان و در بعضی مواقع در مغازه ی در بسته ای که متعلق به مخابرات می باشد وجود دارد. این دکه ها یک مخابرات کوچک هستند. یعنی در این دکه ها دستگاه سوئیچ و MDF وجود دارد که چندین شماره را کنترل می کنند و کل سیستم اونو از طریق 2 زوج فیبر نوری با مخابرات در ارتباط می باشد. معمولاً بر روی اونو ها کلمه ی ONU درج شده است.

· سوییچ مخابراتی چیست :

دستگاهی است که کار مسیر یابی و مسیر دهی را انجام می دهد ودر ضمن وظیفه ثبت charging که همان مدت رمان مکالمه است را برعهده دارد و ضمنا ارائه سرویسهای مختلف اعم از انتظار مکالمه -انتقال مکالمه - نمایشگر شماره تلفن و غیره به عهده سوییچ می باشد.

· انواع سویچ ها :

1.   سویچ آنالوگ

2.   سویچ دیجیتال

وقتی شما شروع به شماره گیری می کنید سوییچ شماره های گرفته شده توسط شما را تجزیه و تحلیل می کند و مسیر آن را تشخیص می دهد مثلا اینکه این شماره داخل شهری است یا بین شهری و یا بین الملل توسط سوییچ مشخص شده و مسیر شما را به مرکز بعدی که هرکدام وظیفه خاصی به عهده دارند را برقرار می کند. مثلا شما از بندرعباس یک شماره در یزد را میگیرید( مثل 03514352432 ) سوییچ محلی شما با دیدن 0 می فهمد که باید کل شماره به سوییچ بین شهری بدهد بنابراین ابتدا به سوییچ بین شهری بندرعباس(STD) داده و سوییچ بین شهری با دیدن رقم دوم یعنی عدد 8 می فهمد که باید کل شماره را به سوییچ بین شهری (STD) منطقه 8 کشور که در اصفهان می باشد بدهد سوییچ STD همدان با دیدن رقم سوم که 3 می باشد شماره را به PCیزد میدهد ( PC یک نوع سوییچ بین شهری است ولی از لحاظ level پایین تر از STD می باشد ) PC یزد با دیدن رقم چهارم که 1 می باشد تشخیص می دهد که شماره مربوط به شهر یزد می باشد و با توجه به پیش شماره 435 به مرکز مربوطه تحویل داده می شود و مشترک شماره 2432 در مرکز 435 زنگ می خورد. این مسیری بود که طی زمانی خیلی کم برای تماس بین تهران و کرمانشاه باید طی شود. برای شماره های بین الملل مسئله کمی فرق می کند بدین ترتیب که مرکز محلی بادیدن 00 در ابتدای شماره تلفن کل شماره را به STD داده و STD ها هم شماره را به سوییچ بین الملل که ISC نامیده می شود می دهند